فصل دوم از کتاب قانون کار به تعریف قرارداد کار و شرایط اساسی انعقاد آن از ماده ۷ تا ۱۳ میپردازد که به شرح ذیل میباشد:
دفتر حقوقی موکل، ارائه دهنده خدمات حقوقی توسط وکلای پایه یک دادگستری در سراسر ایران
تبصره ۱ :حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه غیر مستمر دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
تبصره ۲ : در کارهائی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی میشود. در کارهائی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی میشود.
وفق ماده ۸ : شروط مذکور در قرارداد کار یا تغییرات بعدی آن درصورتی نافذ خواهد بود که برای کارگر مزایائی کمتر از امتیازات مقرر در این قانون منظور ننماید.
در ماده ۹آورده شده: برای صحت قرارداد کار در زمان بستن قرارداد رعایت شرایط ذیل الزامی است:
تبصره ۱ :اصل برصحت کلیه قراردادهای کار است، مگر آنکه بطلان آنها در مراجع ذیصلاح به اثبات برسد.
ماده ۱۰ بیان می دارد قرارداد کار علاوه بر مشخصات دقیق طرفین، باید حاوی موارد ذیل باشد:
تبصره ۱: در مواردیکه قرارداد کار کتبی باشد قرارداد در چهار نسخه تنظیم میگردد که یک نسخه از آن به اداره کار محل ویک نسخه نزد کارگر و یک نسخه نزد کارفرما و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار و در کارگاههای فاقد شورا در اختیار نماینده کارگر قرار میگیرد.
در ماده ۱۱آورده شده : طرفین میتوانند با توافق یکدیگر مدتی را به نام دوره آزمایشی کار تعیین نمایند. در خلال این دوره هریک از طرفین حق دارد، بدون اخطار قبلی و بی آنکه الزام به پرداخت خسارت داشته باشد، رابطه کار را قطع نماید. در صورتیکه قطع رابطه کار از طرف کارفرما باشد وی ملزم به پرداخت حقوق تمام دوره آزمایشی خواهد بود و چنانچه کارگر رابطه کار را قطع نماید کارگر فقط مستحق دریافت حقوق مدت انجام کار خواهد بود.
تبصره ۱:مدت دوره آزمایشی باید قرارداد کار مشخص شود. حداکثر این مدت برای کارگران ساده و نیمه ماهر یکماه و برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا سه ماه میباشد.
وفق ماده ۱۲: هر نوع تغییر حقوقی در وضع مالکیت کارگاه، از قبیل: فروش یا انتقال به هر شکل، تغییر نوع تولید، ادغام درموسسه دیگر، ملی شدن کارگاه، فوت مالک و امثال اینها، در رابطه قراردادی کارگرانی که قراردادشان قطعیت یافته است موثر نمیباشد و کارفرمای جدید، قائم مقام تعهدات و حقوق کارفرمای سابق خواهد بود.
ماده ۱۳ بیان می دارد : در مواردی که کار از طریق مقاطعه انجام مییابد، مقاطعه دهنده مکلف است قرارداد خود را با مقاطعه کار به نحوی منعقد نماید که در آن مقاطعه کار متعهد گردد که تمامی مقررات این قانون را در مورد کارکنان خود اعمال نماید.
این ماده دارای تبصره های ذیل می باشد:
تبصره ۲: چنانچه مقاطعه دهنده برخلاف ترتیب فوق به انعقاد قرارداد با مقاطعه کار بپردازد و یا قبل از پایان ۴۵ روز از تحویل موقت، تسویه حساب نماید، مکلف به پرداخت دیون مقاطعه کار درقبال کارگران خواهد بود.
بیشتر بدانید
طرق اثبات وجود رابطه کارگری و کارفرمایی |دفتر حقوقی موکل
وظیفه قانونی کارفرما در برخورد با کارگر متخلف |دفتر حقوقی موکل
تعریف و فرآیند بررسی حوادث ناشی از کار|دفتر حقوقی موکل
روشهای حل و فصل خودمانی اختلافات کارگر و کارفرما|دفتر حقوقی موکل
مرجع رسیدگی به اختلافات کارگر و کارفرما چيست؟ |دفتر حقوقی موکل
تأثیر جرم کارگر بر حقوق و مزایا |دفتر حقوقی موکل
چه کسانی میتوانند بیمه بیکاری دریافت کنند؟|دفتر حقوقی موکل
چه کارگاهی طبق قانون مشمول کار نمیباشد؟| دفتر حقوقی موکل
برای اشتغال زوجین چه موانع قانونی وجود دارد؟|دفتر حقوقی موکل
کارگر اخراجی پس از بازگشت به کار نباید تنزل شغل داده شود|دفتر حقوقی موکل