در برخی موارد مسئله پارکینگ بهصورت مشکل دیگری بروز میکند؛ برای نمونه مالک یک آپارتمان که فاقد پارکینگ است، خودروی خود را در قسمتهای مشترک ساختمان، مانند حیاط قرار میدهد. در اینجا ذکر این نکته ضروری است که استفاده از سایر قسمتهای مشترک به عنوان پارکینگ، به این دلیل که حقوق سایر واحدها نادیده گرفته میشود، کاری خلاف قانون شناخته شده است و مالک یا مالکان علاوه بر حقّ اعتراض به این تصرّف میتوانند با مراجعه به دادگاه، مانع از این اقدام غیرقانونی شوند.
اما برای استفاده از مشاعات به عنوان پارکینگ دو حالت متصوّر است: استفاده با اجازه و استفاده بدون اجازه.
«استفادة با اجازه» در شرایطی رخ میدهد که یکی از واحدهای آپارتمان برای مدتی خالی از سکنه باشد و همسایهها از پارکینگ آن استفاده کنند. در این صورت، اگر این کار بدون اجازة صاحب پارکینگ صورت گرفته باشد، پس از اینکه مالک در خانة خود سکونت پیدا کرد، میتواند اجارة مدت استفاده از پارکینگ را از استفادهکننده درخواست کند. اما اگر خود مالک اجازة این کار را داده باشد یا به اصطلاح حقوقی، برای تصرّف پارکینگاش به مدیر ساختمان یا شخص استفادهکننده اذن داده باشد، نمیتواند درخواست اجاره کند.
«استفادة بدون اجازه» به این معناست که پارکِ بدون اجازه در پارکینگ همسایه خلاف قانون است و با اقامة دعوا از سوی مالک، فرد استفادهکننده باید اجرتالمثل (اجارة مدت تصرّف) این کار را به مالک بپردازد. این مبلغ با نظر کارشناس دادگستری تعیین میشود. همچنین اگر شخص بدون اجازة همسایه، ماشیناش را در پارکینگ او پارک کند و با درخواست مالک حاضر به ترک آن نشود، جرم «تصرّف عدوانی» است و مجازات آن میتواند از جزای نقدی تا حبس، رفع تصرّف و مطالبة خسارات وارده به مالک باشد.