به نظر می رسد درک دقیق مفهوم (( نقض علامت تجاری )) مستلزم ان است که توجه دقیقی داشته باشیم به حقوق دارنده علامت تجاری ، این حقوق در چهار عنوان کلی طبقه بندی می شوند و عبارت اند از :
دفتر حقوقی موکل، ارائه دهنده خدمات حقوقی توسط وکلای پایه یک دادگستری در سراسر ایران
الف – حق استفاده انحصاری
ب – حق اخراج و اعتراض
ج – حق منع استفاده دیگران
از میان حقوق مورد اشاره ، نقض علامت تجاری در رابطه با حق استفاده انحصاری مالک علامت تجاری از ان و ممانعت از استفاده دیگران قابل طرح می باشد البته حقوق انحصاری مالک علامت تجاری یک حق کلی و گسترده نبوده و چارچوب مشخصی دارد . محدوده استفاده انحصاری مالک علامت و در نتیجه ان جلوگیری از استفاده دیگران در چارچوب گمراهی مشتری تعریف می گردد بنابراین مالک علامت تجاری حق ندارد مانع از هرگونه استفاده ای از علامت تجاری توسط دیگران شود . این واقعیت که هدف اولیه و بنیادین علائم تجاری حمایت از مشتریان و کاهش هزینه جستجوی مشتریان می باشد و نه حمایت صرف از مالک علامت تجاری موجب می شود تا در برخی موارد تشخیص حقوق قانونی مالک علائم تجاری و در نتیجه ان احراز نقض علامت تجاری با شبهات و سختی هایی در عمل مواجه باشد .
به نظر می رسد مفهوم نقض حقوق دارنده علامت تجاری عبارت است از (( ارتکاب عملی که موجب تعرض به حقوق دارنده علامت تجاری شود )) بنابراین چنانچه ابهام یا ایرادی در شناسایی هر یک از حقوق دارنده علامت تجاری باشد ، ان ابهام به صورت مستقیم به حوزه مفهوم نقض سرایت خواهد کرد . بسیاری از پرونده هایی که در دادگستری شکل می گیرد ناشی از تردید هایی است که در سعه و ضیغ حقوق دارنده علامت تجاری پدید امده است . در موارد بسیاری مرتکب عمل مدعی است که مرتکب نقض نشده است : زیرا اصل حق دارنده علامت تجاری را منکر است : به عبارت دیگر بیشترین پرونده هایی که در دادگستری در ارتباط با نقض حقوق دارنده علامت تجاری شکل می گیرد ، مربوط به ( شبیه سازی علامت ) است .
در حالی که نقض حقوق دارنده علامت تجاری از طریق به کار بردن عین علامت تجاری دیگری کمترین پرونده را دارد .
شبیه سازی علامت تجاری دیگری حالت های مختلفی دارد و در سعه و ضیق و میزان مجاز و یا غیر مجاز شبیه سازی ، نظریات مختلفی وجود دارد . در این رابطه کارشناسی که در پرونده ها به کار گرفته می شود ، رویه های یکسانی ندارد ، بنابراین تردید پذیری در حوزه مفهوم نقض علامت تجاری ناشی از زیر ساهت هایی است که در ارتباط با سعه و ضیق حقوق دارنده علامت تجاری وجود دارد . در چنین مواردینقضی کارشناس یا قاضی دادگاه برای اینکه به نتیجه درستی برسد بایستی سه عنصر و یا متغیر را در نظر بگیرد اول اینکه علائم تجاری مورد مناقشه تا چه اندازه به هم شباهت داند در ثانی کالاها و خدمات موضوع علامت تجاری تا جه اندازه به هم شباهت دارند و سوم اینکه ایا شباهت های موصوف منجر به گمراهی عموم خواهد شد یا نه ؟
در رویه قضایی هنوز اصول و مبانی لازم در جهت ایجاد وحدت رویه شکل نگرفته است و در این رابطه تا حدود زیادی سلیقه ای عمل می شود . از طرفی قانون گذار هم برای تشخیص شباهت گمراه کننده بایستی معیار هایی را ارئه نماید تا مفهوم نقض دست خوش تفسیر های شخصی متضاد نگردد : و دادگاه ها هم با توجه به معیار های ارائه شده ، رویه قضایی یکسانی را اتخاذ نمایند . به طور کلی می توان گفت نقض علامت تجاری عبارت است از هر نوع استعمال بدون اجازه از علامت یکسان یا مشابه علامت مورد نقض که باعث گمراهی مصرف کنندگان در خصوص کالاها یا خدمات شود یا باعث ورود لطمه به شهرت یا وجه تمایز علامت مورد نقض می گردد .
بیشتر بخوانید
نحوه طرح دعاوی علائم تجاری : اختراعات و طرح های صنعتی |دفتر حقوقی موکل| وکیل علامت و طرح صنعتی
مراجع رسیدگی به دعاوی مالکیت صنعتی |دفتر حقوقی موکل| وکیل علامت و طرح صنعتی
رای طرح صنعتی در خصوص جدید بودن |دفتر حقوقی موکل| وکیل علامت و طرح صنعتی
تعیین معیار احتمال گمراهی مصرف کنندگان در علایم تجاری |دفتر حقوقی موکل | وکیل علامت تجاری
مفهوم گمراهی مصرف کننده در علایم تجاری |دفتر حقوقی موکل | وکیل علامت تجاری
اختیاری یا الزامی بودن استفاده از علامت تجاری|دفتر حقوقی موکل
ابطال تقاضای ثبت علامت تجاری|دفتر حقوقی موکل
