پیش از انقلاب، قانونگذار مواد پراکنده ای برای حمایت از برق و آب اختصاص داده بود. قانون مجازات اخلالگران در تأسیسات آب و برق و گاز و مخابرات کشور، مصوب ۱۲ / ۱۰ / ۵۱ مجازات حبس از سه تا ده سال برای مرتکب جرایم تخریب یا ایجاد حریق یا از کار انداختن یا هر نوع خرابکاری دیگر، در نظر گرفته بود و حتی در مواردی که این جرایم منجر به مرگ شخصی شود، مجازات اعدام در این قانون پیش بینی شده بود.