آشنایی با علایم تجاری

علامت تجاری چیست؟

علامت تجاری نشانی است که قادر است کالاهای تولیدی یا خدمات ارائه شده توسط یک شخص/بنگاه را از کالاها یا خدمات سایر بنگاه‌ها با اشخاص متمایز نماید.

طبق ماده 30 قانون علامت‌، علامت جمعي و نام تجاري عبارتند از:

الف ـ علامت يعني هر نشان قابل رؤيتي كه بتواند كالاها يا خدمات اشخاص حقيقي يا حقوقي را از هم متمايز سازد.

ب ـ علامت جمعي يعني هر نشان قابل رؤيتي كه باعنوان علامت جمعي در اظهارنامه ثبت معرفي شود و بتواند مبدأ و يا هرگونه خصوصيات ديگر مانند كيفيت كالا ياخدمات اشخاص حقيقي و حقوقي را كه از اين نشان تحت نظارت مالك علامت ثبت شده جمعي استفاده مي‌كنند متمايز سازد.

ج ـ نام تجارتي يعني اسم يا عنواني كه معرف و مشخص‌كننده شخص حقيقي ياحقوقي باشد.

مزایای ثبت علائم تجاری                                                                  

• تضمین می‌کند که مشتریان می‌توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.

• شرکت‌ها را قادر می‌سازد محصولات‌شان را از یکدیگر متمایز سازند.
• ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت‌ها هستند.
• اجازه استفاده از  آنها به اشخاص ثالث داده می‌شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می‌باشند.
• جزء ضروری موافقت‌نامه‌های اعطای نمایندگی هستند.
• ممکن است دارائی ازرشمند کسب و کار باشند
• شرکت‌ها را تشویق می‌کنند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه‌گذاری کنند.
• ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.

دلایل حمایت از علائم تجاری و حقوق ناشی از آن

با اینکه اکثر کسب و کارها به اهمیت استقاده از علائم تجاری به منظور تمیز دادن محصولات‎شان از محصولات رقبا پی برده‌اند، همه آنها اهمیت حمایت از علائم تجاری از طریق ثبت را درک نکرده‌اند.

پس از ثبت علامت طبق قانون ثبت علائم تجاری شخص/شرکت حق انحصاری پیدا میکند، بموجب آن می‌توانید از عرضه کالاهای یکسان یا مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده‌ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نماید.

اگر علامت تجاری ثبت نشود، شرکت‌های رقیب از همان علامت یا علامتی که شباهت آن با علامت مزبور به اندازه‌ای است که موجب گمراهی خواهد شد برای همان کالا یا کالاهای مشابه استفاده خواهند کرد و در نتیجه سرمایه‌گذاری در بازاریابی یک محصول ممکن است به هدر رود. اگر یکی از رقیبان از علامت تجاری یکسان یا مشابه علامت تجاری استفاده کند، ممکن است مشتریان تصور کنند آن محصول متعلق به همان شرکت است و در نتیجه کالای رقیب را خریداری کند. این امر نه تنها سود شخص/شرکت را کاهش خواهد داد و مشتریان را گمراه خواهد کرد بلکه به شهرت و وجهه آسیب خواهد زد – بخصوص اگر محصول رقیب کیفیت نازلی داشته باشد.

با توجه به ارزش علائم تجاری و اهمیتی که یک علامت تجاری ممکن است در تعیین میزان موفقیت یک محصول در بازار داشته باشد، تضمین اینکه در بازارهای مربوط به ثبت رسیده باشد بسیار ضروری است.

بعلاوه، تفویض اجازه استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت‌های ثالث بسیار آسان‌تر است و در نتیجه می‌تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت/شخص بوجود آورد یا اساس انعقاد یک موافقت‌نامه اعطای نمایندگی فروش باشد.

گاهی اوقات، یک علامت تجاری ثبت شده که در میان مشتریان از شهرت خوبی برخوردار است. ممکن است به منظور دریافت منابع مالی یا وام از موءسسات مالی استفاده شود که بطور فزاینده‌ای از اهمیت علائم برای موفقیت کسب و کار آگاه می‌شوند.

مدت اعتبار قانونی علائم تجاری ثبت شده

مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاريخ تسليم اظهارنامه ثبت آن مي‌باشد. اين مدت با درخواست مالك آن براي دوره‌هاي متوالي ده ساله با پرداخت هزينه مقرر، قابل تمديد است‌. يك مهلت ارفاقي شش ماهه كه از پايان دوره شروع مي‌شود، براي پرداخت هزينه تمديد، با پرداخت جريمه تأخير، درنظر گرفته مي‌شود.

علائم تجاری قابل ثبت

هر کلمه، حرف یا حروف، عدد، ترسیمات، عکس، شکل، رنگ، تصویر، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات بکار رود، علامت تجاری محسوب می‌شود. در برخی کشورها‌، شعارهای تبلیغاتی نیز علامت تجاری محسوب می‌شوند و در ادارات ملی ثبت علائم تجاری به عنوان علامت تجاری ثبت می‌شوند. تعداد روز افزون کشورها اجازه می‌دهند شکل‌هائی از علائم تجاری که قبلا مرسوم نبوده‌اند نیز ثبت شوند کانند رنگ‌ها، علائم سه بعدی (شکل یا بسته‌بندی کالاها)، نشان‌های قابل شنیدن (صداها) یا نشان‌های قابل استشمام (بوها). با اینحال، بسیاری از کشورها برای آنچه که بعنوان علامت تجاری قابل ثبت هستند محدودیت‌هایی قائل شده‌اند و عمومآ اجازه ثبت نشان‌هائی را می‌دهند که قابل روءیت هستند یا می‌توان آن‌ها را بصورت گراقیک نشان داد.

 علائم تجاری غیر قابل ثبت

واژه‌های عام. برای مثال، اگر شرکت شما قصر دارد علامت تجاری «صندلی» را برای فروش صندلی ثبت کند، تقاضانامه ثبت این علامت مردود خواهد شد چون «صندلی » واژه‌های علم برای این محصول است.

واژه‌های توصیف کننده. اینها کلماتی هستند که معمولآ در تجارت به منظور توصیف محصول مورد نظر بکار می‌روند. برای مثال، ثبت کلمه شیرین برای شکلات قابل قبول نخواهد بود چون محصول را توصیف می‌کند.در واقع اگر به تولیدکننده شکلات برای عرضه محصولاتش حق استفاده انحصاری از کلمه «شیرین» داده شود، کاری ناعادلانه خواهد. به همین ترتیب واژه‌های کیفی مانند «سریع»، «بهترین»، «کلاسیک» یا نوآورانه» به احتمال مردود خواهند شد مگر اینکه بخشی از یک نشان خاص باشند. در این گونه موارد، درج عبارتی دال بر اینکه درخصوص آن بخش از علامت حق استفاده انحصاری درخواست نمی‌شود، ضروری است.

علائم گمراه کننده (فریب دهنده): علائم تجاری هستند که مصرف کننده را نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبداء جغرافیایی محصول گمراه می‌کند یا فریب می‌دهند. برای مثال، عرضه مارگارین به بازار با علامت تجاری که تصویر یک گاو داشته باشد مردود خواهد شد چون علامت موجب گمراهی مصرف کنندگان خواهد شد و مصرف کنندگان به احتمال، تصور خواهند کرد که این علامت به محصولات لبنی مرتبط است (مانند کره حیوانی است).

علائمی که خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه هستند. بطور کلی کلمات یا تصاویری که موازین و هنجارهای اخلاق حسنه و مذهبی که عمومآ پذیرفته شده‌اند را نقض کنند بعنوان علامت تجاری قابل ثبت نیستند.

پرچم‌ها نشان‌های سلطنتی، علائم رسمی دولتی و نشان‌های کشورها و سازمان‌های بین المللی که نمونه‌ای از آنها به دفتر بین‌المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی (wipo) اعلام شده است معمولآ قابل ثبت نیستند.

طبق ماده 32 قانون علامت درموارد زير قابل ثبت نيست‌:

الف ـ نتواند كالاها يا خدمات يك مؤسسه را از كالاها و خدمات مؤسسه ديگر متمايز سازد.

ب ـ خلاف موازين شرعي يا نظم عمومي يا اخلاق حسنه باشد.

ج ـ مراكز تجاري يا عمومي را به ويژه درمورد مبدأ جغرافيايي كالاها يا خدمات يا خصوصيات آنها گمراه كند.

د ـ عين يا تقليد نشان نظامي‌، پرچم‌، يا ساير نشانهاي مملكتي يا نام يا نام اختصاري يا حروف اول يك نام يا نشان رسمي متعلق به كشور، سازمانهاي بين‌الدولي يا سازمانهايي كه تحت كنوانسيونهاي بين‌المللي تأسيس شده‌اند، بوده يا موارد مذكور يكي از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن كه توسط مقام صلاحيتدار كشور مربوط يا سازمان ذي‌ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

هـ ـ عين يا به طرز گمراه‌كننده‌اي شبيه يا ترجمه يك علامت يا نام تجاري باشد كه براي همان كالاها يا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه ديگري در ايران معروف است‌.

و ـ عين يا شبيه آن قبلاً براي خدمات غيرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن كه عرفاً ميان استفاده از علامت و مالك علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالك علامت قبلي لطمه وارد سازد.

ز ـ عين علامتي باشد كه قبلاً به نام مالك ديگري ثبت شده و يا تاريخ تقاضاي ثبت آن مقدم يا داراي حق تقدم براي همان كالا و خدمات و يا براي كالا و خدماتي است كه به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فريب و گمراهي شود.

ماده30ـ علامت‌، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:

 

الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی كه بتواند كالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.

 

ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی كه باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند كیفیت كالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را كه از این نشان تحت نظارت مالك علامت ثبت شده جمعی استفاده می‌كنند متمایز سازد.

 

ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی كه معرف و مشخص‌كننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.

 

ماده31ـ حق استفاده انحصاری از یك علامت به كسی اختصاص دارد كه آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.

ماده32ـ علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست‌:

 

الف ـنتواند كالاها یا خدمات یك مؤسسه را از كالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.

 

ب ـخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.

 

ج ـمراكز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی كالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه كند.

 

د ـعین یا تقلید نشان نظامی‌، پرچم‌، یا سایر نشانهای مملكتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یك نام یا نشان رسمی متعلق به كشور، سازمانهای بین‌الدولی یا سازمانهایی كه تحت كنوانسیونهای بین‌المللی تأسیس شده‌اند، بوده یا موارد مذكور یكی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن كه توسط مقام صلاحیتدار كشور مربوط یا سازمان ذی‌ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

 

هـ ـعین یا به طرز گمراه‌كننده‌ای شبیه یا ترجمه یك علامت یا نام تجاری باشد كه برای همان كالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است‌.

 

و ـعین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن كه عرفاً میان استفاده از علامت و مالك علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالك علامت قبلی لطمه وارد سازد.

 

ز ـعین علامتی باشد كه قبلاً به نام مالك دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان كالا و خدمات و یا برای كالا و خدماتی است كه به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

 

ماده33ـ اظهارنامه ثبت‌علامت به همراه نمونه علامت وفهرست كالاها یا خدماتی كه ثبت علامت تجاریبرای آنها درخواست شده و براساس طبقه‌بندی قابل اجراء یا طبقه‌بندی بین‌المللی باشد، به اداره مالكیت صنعتی تسلیم می‌شود. پرداخت هزینه‌های ثبت علامت بر عهده متقاضی است‌.

ماده34ـ درصورتی كه اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذكور در كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی باشد كه توسط متقاضی یا سلف او در هر كشور عضو كنوانسیون تقاضا شده است‌، طبق مفاد ماده (9) این قانون رفتار می‌شود.

ماده35ـ متقاضی می‌تواند تا زمانی كه اظهارنامه او هنوز ثبت‌نشده‌، آن را مسترد كند.

ماده36ـ اداره مالكیت صنعتی‌، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی كه علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می‌كند.

ماده37ـ هر ذی‌نفع می‌تواند حداكثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی‌، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف‌) ماده (30) و ماده (32) این قانون به اداره مالكیت صنعتی تسلیم نماید. دراین صورت :

اداره مالكیت صنعتی رونوشت اعتراض‌نامه را به متقاضی ابلاغ كرده و بیست روز به او مهلت می‌دهد تا نظر خود را اعلام كند. متقاضی درصورت تأكید بر تقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذكور می‌فرستد. درغیر این‌صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد.

اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالكیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می‌دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانون تصمیم می‌گیرد كه علامت را ثبت و یا آن را رد كند.

فرآورده جدید باشد.

احتمال قوی وجود داشته باشد كه فرآورده با استفاده از فرآیند مزبور ساخته شده و مالك حقوق ثبت‌شده علی‌رغم تلاشهای معقول نتوانسته است فرآیندی را كه واقعاً استفاده شده‌، تعیین نماید.

 

ماده38ـ پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت‌، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است كه درصورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله متقاضی ثبت درباره عملی كه پس از آگهی اظهارنامه‌انجام شده‌، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت كند كه در زمان انجام عمل‌، علامت، قانوناً قابل ثبت نبوده است‌، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می‌شود.

ماده39ـ هرگاه اداره مالكیت صنعتی تشخیص دهد كه شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت كرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ثبت را به‌نام متقاضی صادر می‌نماید.

ماده40ـ حقوق ناشی از ثبت علامت‌، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است‌:

 

الف ـاستفاده از هر علامت كه در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیراز مالك علامت‌، مشروط به موافقت مالك آن می‌باشد.

 

ب ـمالك علامت ثبت شده می‌تواند علیه هر شخصی كه بدون موافقت وی از علامت استفاده كند و یا شخصی كه مرتكب عملی شود كه عادتاً منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت تجاریگردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می‌شود كه شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای كالا یاخدمات مشابه‌، موجب گمراهی عموم می‌گردد.

 

ج ـحقوق ناشی از ثبت علامت‌، اقدامات مربوط به كالاها و خدماتی را كه توسط مالك علامت یا با موافقت او به كشور وارد و در بازار ایران عرضه می‌گردد، شامل نمی‌شود.

 

د ـمدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می‌باشد. این مدت با درخواست مالك آن برای دوره‌های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است‌. یك مهلت ارفاقی شش ماهه كه از پایان دوره شروع می‌شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می‌شود.

 

ماده41ـ هر ذی‌نفع می‌تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. دراین‌صورت باید ثابت كند مفاد بند (الف‌) ماده (30) و ماده (32) این قانون رعایت نشده است‌.
ابطال ثبت یك علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممكن منتشر می‌شود.
هر ذی‌نفع كه ثابت كند كه مالك علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی كه از طرف او مجاز بوده است‌، آن علامت را حداقل به مدت سه سال كامل از تاریخ ثبت تا یك ماه قبل از تاریخ درخواست ذی‌نفع استفاده نكرده است‌، می‌تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا كند. درصورتی كه ثابت شود قوه‌قهریه مانع استفاده از علامت شده‌است‌، ثبت علامت لغو نمی‌شود.

ماده42ـ با رعایت این ماده و ماده (43)، مواد (31) تا (41) این قانون درمورد علائم جمعی نیز قابل اعمال است‌.
در اظهارنامه ثبت علامت جمعی‌، ضمن اشاره به جمعی بودن علامت‌، نسخه‌ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می‌شود. مالك علامت جمعی ثبت شده‌، باید اداره مالكیت صنعتی را از هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط مذكور در صدر این ماده مطلع كند.

ماده43ـ علاوه بر موجبات ابطال مذكور در ماده (41)، هرگاه خواهان ثابت كند كه مالك علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده(42) از آن استفاده كرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می‌كند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده كند یا اجازه استفاده از آن را بدهد كه موجب فریب ‌مراكز تجاری یا عمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترك دیگر كالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می‌كند.

ماده44ـ قرارداد اجازه بهره‌برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر كنترل اجازه دهنده ‌بر كیفیت و مرغوبیت كالا و ارائه خدمات توسط استفاده‌كننده را در برداشته باشد. درغیر این صورت یا درصورتی كه كنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره‌برداری فاقد اعتبار خواهد بود.

ماده45ـ ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی‌تواند موضوع قرارداد اجازه بهره‌برداری باشد.

ماده46ـ اسم یا عنوانی كه ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراكز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه‌ای فراهم كند كه اسم یا عنوان معرف آن است‌، نمی‌تواند به عنوان یك نام تجارتی به كار رود.

ماده47ـ با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی‌، این قبیل نامها حتی بدون ثبت‌، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می‌شوند.
هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث‌، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی‌، یا هرگونه استفاده از آنها كه عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می‌شود.

فصل چهارم ـ مقررات عمومی

ماده48ـ هرگونه تغییر در مالكیت اختراع‌، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علائم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالكیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط‌، به درخواست كتبی هر ذی‌نفع از اداره مالكیت صنعتی انجام شده و به ثبت می‌رسد و جز درمورد تغییر مالكیت اظهارنامه‌، توسط اداره مذكور آگهی می‌شود. تأثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذكور است‌.
تغییر در مالكیت ثبت علامت یا علامت جمعی درصورتی كه در مواردی مانند ماهیت‌، مبدأ، مراحل ساخت‌، خصوصیات یا تناسب با هدف كالاها یاخدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود، معتبر نیست‌.
هرگونه تغییر در مالكیت ثبت یك علامت جمعی یا مالكیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رئیس سازمان ثبت اسناد و املاك كشور می‌باشد.

ماده49ـ هرگونه تغییر در مالكیت نام تجاری باید همراه با انتقال مؤسسه یا بخشی از آن كه با نام مزبور شناخته می‌شود، صورت پذیرد.

ماده50 ـ هرگونه قرارداد اجازه بهره‌برداری از اختراع و طرحهای صنعتی ثبت شده‌، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آنها به اداره مالكیت صنعتی تسلیم می‌شود. اداره مالكیت صنعتی‌، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره‌برداری را ثبت و آگهی می‌كند. تأثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است‌.

ماده51 ـ درصورتی كه محل اقامت متقاضی یا مركز اصلی تجارت وی خارج از ایران باشد، وكیل قانونی او كه مقیم و شاغل در ایران است‌، می‌تواند به نمایندگی از او اقدامات لازم را انجام دهد.
ماده52 ـ تصدی امور مربوط به مالكیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالكیت معنوی و اتحادیه‌های مربوط به كنوانسیونهای ذی‌ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاك كشور است‌.
ثبت كلیه موضوعات مالكیت صنعتی‌، اعم از اختراع‌، علامت‌، علامت جمعی‌، طرح صنعتی نیز توسط اداره مالكیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاك كشور انجام می‌شود. در مواردی كه مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می‌نمایند درصورتی از حمایتها و امتیازات مذكور در این قانون بهره‌مند می‌شوند كه حسب مورد مالكیت یا اختراع آنها در اداره مالكیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.

ماده53 ـ اداره مالكیت صنعتی با استفاده از شیوه‌های نوین‌، دفاتر جداگانه‌ای برای ثبت اختراعات‌، طرحهای صنعتی و علائم تجارتی پیش‌بینی می‌كند. علائم جمعی در بخش ویژه‌ای در دفتر ثبت علائم‌، ثبت می‌شود.

ماده54 ـ اطلاعات موجود در دفاتر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می‌توانـد برابـر مقـررات منـدرج در آئیـن‌نامه اجرائی‌، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.

ماده55 ـ اداره مالكیت صنعتی‌، كلیه آگهی‌های مذكور در این قانون را در روزنامه رسمی كشور منتشر خواهد كرد.

ماده56 ـ اداره مالكیت صنعتی مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا نسخه‌برداری‌، اشتباه اداری‌، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یك از ثبت‌های انجام‌شده طبق این قانون یا آئین‌نامه اجرائی را تصحیح كند.

ماده57 ـ اداره مالكیت صنعتی پس از دریافت هرگونه درخواست كتبی مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی كه در این قانون یا آئین‌نامه اجرائی آن پیش‌بینی شده است‌، پس از بررسی شرایط موجود می‌تواند آن را تمدید نماید. این كار پس از اعلام به اشخاص ذی‌نفع طبق مقررات مذكور در آئین‌نامه انجام می‌شود.

ماده58 ـ اداره مالكیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی‌، به طرفی كه می‌خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت كافی می‌دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. دراین صورت هرگونه تصمیم با لحاظ اعلام مذكور اتخاذ می‌شود.

ماده59 ـ رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آئین‌نامه اجرائی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاههای عمومی تهران می‌باشد كه حداكثر تا شش‌ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رئیس قوه قضائیه تعیین می‌گردد.
تصمیمات اداره مالكیت صنعتی توسط اشخاص ذی‌نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی‌نفع و یا اطلاع او از آن‌، به دادگاه صالح تقدیم گردد. تجدیدنظرخواهی از آراء و نحوه رسیدگی‌، تابع مقررات آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی است‌.

ماده60 ـ نقض حقوق مندرج در این قانون‌، عبارت است از معنای انجام هرگونه فعالیتی در ایران كه توسط اشخاصی غیر از مالك حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام می‌گیرد.
علاوه بر مالك حقوق تحت حمایت این قانون‌، هرگاه ثابت شود دارنده اجازه استفاده، از مالك درخواست كرده است تا برای خواسته معینی به دادگاه دادخواست بدهد و مالك امتناع كرده یا نتوانسته آن را انجام دهد، دادگاه می‌تواند علاوه بر صدور دستور جلوگیری از نقض حقوق یا نقض قریب‌الوقوع حقوق‌، به جبران خسارت مربوط نیز حكم صادر كند و یا تصمیم دیگری جهت احقاق حق اتخاذ نماید.

ماده61 ـ هر شخصی كه با علم و عمد مرتكب عملی شود كه طبق مواد(15)، (28) و (40) نقض حقوق به شمار آید یا طبق ماده (47) عمل غیرقانونی تلقی شود، مجرم شناخته‌شده و علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزای نقدی از ده ‌میلیون (10.000.000) ریال تا پنجاه میلیون (50.000.000)ریال یا حبس تعزیری از نود و یك روز تا شش ماه یا هر دوی آنها محكوم می‌شود.
در دعوای مدنی راجع به نقض حقوق مالك اختراع در مواقعی كه اختراع‌، فرآیند دستیابی به یك فرآورده باشد، درصورت وجود شرایط زیر، مسؤولیت اثبات این كه فرآورده ازطریق آن فرآیند ساخته نشده است‌، به عهده خوانده دعوی نقض حق خواهد بود. در این صورت دادگاه درصورت ارائه اسناد و مدارك‌، منافع مشروع خوانده دعوی نقض حق را از جهت عدم افشاء اسرار تولیدی و تجاری وی در نظر خواهد گرفت‌:

ماده62 ـ درصورت تعارض مفاد این قانون با مقررات مندرج در معاهدات بین‌المللی راجع به مالكیت صنعتی كه دولت جمهوری اسلامی ایران به آنها پیوسته و یا می‌پیوندد، مقررات معاهدات مذكور مقدم است‌.

ماده63 ـ باپیش‌بینی درقانون بودجه سالانه تامعادل پنجاه درصد(50%) از درآمد ارزی ناشی از اجراء مفاد كنوانسیونهای مربوط به ثبت بین‌المللی مالكیت‌ صنعتی كه از تاریخ تصویب این‌قانون عاید می‌گردد، برای ‌ارتقاء و تجهیز اداره مالكیت‌ صنعتی و ارتقاء كیفی آن در قانون بودجه سالانه اختصاص می‌یابد.
پس از تأیید اداره مالكیت صنعتی‌، بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران مكلف است ارز مورد نیاز صاحبان ایرانی حقوق مالكیت صنعتی را جهت ثبت بین‌المللی این حقوق برابر تعرفه‌های مذكور در كنوانسیونها و مقررات بین‌المللی با نرخ رسمی تأمین نماید.

ماده64 ـ آئین‌نامه اجرائی این قانون ظرف یك سال از تاریخ تصویب‌، توسط سازمان ثبت اسناد و املاك كشور تهیه و به‌تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد. در آئین‌نامه مذكور به‌ویژه باید تعرفه هزینه‌های مربوط به اظهارنامه‌های ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی‌، ثبت علائم و علائم جمعی و تمدید ثبت آنها و جرائم تأخیر در تمدید با رعایت این قانون و مفاد كنوانسیونهای مربوط كه جمهوری اسلامی ایران عضویت در آنها را پذیرفته است‌، تعیین شود و درصورت لزوم هر سه سال یك بار قابل تجدید نظر می‌باشد.

ماده65 ـ اختراعات و علائم تجارتی كه قبلاً برابر مقررات سابق ثبت شده‌ است، معتبر بوده و مورد حمایت این قانون قرار می‌گیرد. در این صورت

 

الف ـ درمورد اختراعات باید هزینه‌های سالانه مقرر در این قانون‌، برای مدت باقیمانده پرداخت شود

.

ب ـ علائم باید درموعد مقرر در همان قانون تمدید شده و پس از تمدید براساس طبقه‌بندی بین‌المللی مجدداً طبقه‌بندی شود

.

ماده 66 ـاز تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون، قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1/4/1310و اصلاحات بعدی آن و آئین‌نامه‌های مربوط به آن ملغی می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر شصت و شش ماده در جلسه مورخ هفتم آبان‌ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و شش كمیسیون قضائی و حقوقی مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (85) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردید و پس از موافقت مجلـس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج‌ سـال در تـاریخ 23/11/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید

 

ماده30ـ علامت‌، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از

 

الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی كه بتواند كالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد

.

ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی كه باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند كیفیت كالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را كه از این نشان تحت نظارت مالك علامت ثبت شده جمعی استفاده می‌كنند متمایز سازد

.

ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی كه معرف و مشخص‌كننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد

.

ماده31ـ حق استفاده انحصاری از یك علامت به كسی اختصاص دارد كه آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.

ماده32ـ علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست‌

 

الف ـنتواند كالاها یا خدمات یك مؤسسه را از كالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد

.

ب ـخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد

.

ج ـمراكز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی كالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه كند

.

 

هـ ـعین یا به طرز گمراه‌كننده‌ای شبیه یا ترجمه یك علامت یا نام تجاری باشد كه برای همان كالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است‌

.

و ـعین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن كه عرفاً میان استفاده از علامت و مالك علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالك علامت قبلی لطمه وارد سازد

.

ز ـعین علامتی باشد كه قبلاً به نام مالك دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان كالا و خدمات و یا برای كالا و خدماتی است كه به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود

.

ماده33ـ اظهارنامه ثبت‌علامت به همراه نمونه علامت وفهرست كالاها یا خدماتی كه ثبت علامت تجاریبرای آنها درخواست شده و براساس طبقه‌بندی قابل اجراء یا طبقه‌بندی بین‌المللی باشد، به اداره مالكیت صنعتی تسلیم می‌شود. پرداخت هزینه‌های ثبت علامت بر عهده متقاضی است‌.

ماده34ـ درصورتی كه اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذكور در كنوانسیون پاریس برای حمایت از مالكیت صنعتی باشد كه توسط متقاضی یا سلف او در هر كشور عضو كنوانسیون تقاضا شده است‌، طبق مفاد ماده (9) این قانون رفتار می‌شود.

ماده35ـ متقاضی می‌تواند تا زمانی كه اظهارنامه او هنوز ثبت‌نشده‌، آن را مسترد كند.

ماده36ـ اداره مالكیت صنعتی‌، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی كه علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می‌كند.

ماده37ـ هر ذی‌نفع می‌تواند حداكثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی‌، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف‌) ماده (30) و ماده (32) این قانون به اداره مالكیت صنعتی تسلیم نماید. دراین صورت

 

اداره مالكیت صنعتی رونوشت اعتراض‌نامه را به متقاضی ابلاغ كرده و بیست روز به او مهلت می‌دهد تا نظر خود را اعلام كند. متقاضی درصورت تأكید بر تقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذكور می‌فرستد. درغیر این‌صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد

.

اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالكیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می‌دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانون تصمیم می‌گیرد كه علامت را ثبت و یا آن را رد كند

.

فرآورده جدید باشد

.

احتمال قوی وجود داشته باشد كه فرآورده با استفاده از فرآیند مزبور ساخته شده و مالك حقوق ثبت‌شده علی‌رغم تلاشهای معقول نتوانسته است فرآیندی را كه واقعاً استفاده شده‌، تعیین نماید

.

ماده38ـ پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت‌، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است كه درصورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله متقاضی ثبت درباره عملی كه پس از آگهی اظهارنامه‌انجام شده‌، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت كند كه در زمان انجام عمل‌، علامت، قانوناً قابل ثبت نبوده است‌، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می‌شود.

ماده39ـ هرگاه اداره مالكیت صنعتی تشخیص دهد كه شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت كرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ثبت را به‌نام متقاضی صادر می‌نماید.

ماده40ـ حقوق ناشی از ثبت علامت‌، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است‌:

 

الف ـاستفاده از هر علامت كه در ایران ثبت شده باشد، توسط هر شخص غیراز مالك علامت‌، مشروط به موافقت مالك آن می‌باشد

.

ب ـمالك علامت ثبت شده می‌تواند علیه هر شخصی كه بدون موافقت وی از علامت استفاده كند و یا شخصی كه مرتكب عملی شود كه عادتاً منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت تجاریگردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می‌شود كه شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای كالا یاخدمات مشابه‌، موجب گمراهی عموم می‌گردد

.

ج ـحقوق ناشی از ثبت علامت‌، اقدامات مربوط به كالاها و خدماتی را كه توسط مالك علامت یا با موافقت او به كشور وارد و در بازار ایران عرضه می‌گردد، شامل نمی‌شود

.

د ـمدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می‌باشد. این مدت با درخواست مالك آن برای دوره‌های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است‌. یك مهلت ارفاقی شش ماهه كه از پایان دوره شروع می‌شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می‌شود

.

ماده41ـ هر ذی‌نفع می‌تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. دراین‌صورت باید ثابت كند مفاد بند (الف‌) ماده (30) و ماده (32) این قانون رعایت نشده است‌.
ابطال ثبت یك علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممكن منتشر می‌شود.

هر ذی‌نفع كه ثابت كند كه مالك علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی كه از طرف او مجاز بوده است‌، آن علامت را حداقل به مدت سه سال كامل از تاریخ ثبت تا یك ماه قبل از تاریخ درخواست ذی‌نفع استفاده نكرده است‌، می‌تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا كند. درصورتی كه ثابت شود قوه‌قهریه مانع استفاده از علامت شده‌است‌، ثبت علامت لغو نمی‌شود.

ماده42ـ با رعایت این ماده و ماده (43)، مواد (31) تا (41) این قانون درمورد علائم جمعی نیز قابل اعمال است‌.
در اظهارنامه ثبت علامت جمعی‌، ضمن اشاره به جمعی بودن علامت‌، نسخه‌ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می‌شود. مالك علامت جمعی ثبت شده‌، باید اداره مالكیت صنعتی را از هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط مذكور در صدر این ماده مطلع كند.

ماده43ـ علاوه بر موجبات ابطال مذكور در ماده (41)، هرگاه خواهان ثابت كند كه مالك علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده(42) از آن استفاده كرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می‌كند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده كند یا اجازه استفاده از آن را بدهد كه موجب فریب ‌مراكز تجاری یا عمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترك دیگر كالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می‌كند.

ماده44ـ قرارداد اجازه بهره‌برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر كنترل اجازه دهنده ‌بر كیفیت و مرغوبیت كالا و ارائه خدمات توسط استفاده‌كننده را در برداشته باشد. درغیر این صورت یا درصورتی كه كنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره‌برداری فاقد اعتبار خواهد بود.

ماده45ـ ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی‌تواند موضوع قرارداد اجازه بهره‌برداری باشد.

ماده46ـ اسم یا عنوانی كه ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراكز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه‌ای فراهم كند كه اسم یا عنوان معرف آن است‌، نمی‌تواند به عنوان یك نام تجارتی به كار رود.

ماده47ـ با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی‌، این قبیل نامها حتی بدون ثبت‌، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می‌شوند.
هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث‌، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی‌، یا هرگونه استفاده از آنها كه عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می‌شود.

فصل چهارم ـ مقررات عمومی

ماده48ـ هرگونه تغییر در مالكیت اختراع‌، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علائم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالكیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط‌، به درخواست كتبی هر ذی‌نفع از اداره مالكیت صنعتی انجام شده و به ثبت می‌رسد و جز درمورد تغییر مالكیت اظهارنامه‌، توسط اداره مذكور آگهی می‌شود. تأثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذكور است‌.
تغییر در مالكیت ثبت علامت یا علامت جمعی درصورتی كه در مواردی مانند ماهیت‌، مبدأ، مراحل ساخت‌، خصوصیات یا تناسب با هدف كالاها یاخدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود، معتبر نیست‌.
هرگونه تغییر در مالكیت ثبت یك علامت جمعی یا مالكیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رئیس سازمان ثبت اسناد و املاك كشور می‌باشد.

ماده49ـ هرگونه تغییر در مالكیت نام تجاری باید همراه با انتقال مؤسسه یا بخشی از آن كه با نام مزبور شناخته می‌شود، صورت پذیرد.

ماده50 ـ هرگونه قرارداد اجازه بهره‌برداری از اختراع و طرحهای صنعتی ثبت شده‌، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آنها به اداره مالكیت صنعتی تسلیم می‌شود. اداره مالكیت صنعتی‌، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره‌برداری را ثبت و آگهی می‌كند. تأثیر این گونه قراردادها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است‌.

ماده51 ـ درصورتی كه محل اقامت متقاضی یا مركز اصلی تجارت وی خارج از ایران باشد، وكیل قانونی او كه مقیم و شاغل در ایران است‌، می‌تواند به نمایندگی از او اقدامات لازم را انجام دهد.

ماده52 ـ تصدی امور مربوط به مالكیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالكیت معنوی و اتحادیه‌های مربوط به كنوانسیونهای ذی‌ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاك كشور است‌.
ثبت كلیه موضوعات مالكیت صنعتی‌، اعم از اختراع‌، علامت‌، علامت جمعی‌، طرح صنعتی نیز توسط اداره مالكیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاك كشور انجام می‌شود. در مواردی كه مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می‌نمایند درصورتی از حمایتها و امتیازات مذكور در این قانون بهره‌مند می‌شوند كه حسب مورد مالكیت یا اختراع آنها در اداره مالكیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.

ماده53 ـ اداره مالكیت صنعتی با استفاده از شیوه‌های نوین‌، دفاتر جداگانه‌ای برای ثبت اختراعات‌، طرحهای صنعتی و علائم تجارتی پیش‌بینی می‌كند. علائم جمعی در بخش ویژه‌ای در دفتر ثبت علائم‌، ثبت می‌شود.

ماده54 ـ اطلاعات موجود در دفاتر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می‌توانـد برابـر مقـررات منـدرج در آئیـن‌نامه اجرائی‌، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.

ماده55 ـ اداره مالكیت صنعتی‌، كلیه آگهی‌های مذكور در این قانون را در روزنامه رسمی كشور منتشر خواهد كرد.

ماده56 ـ اداره مالكیت صنعتی مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا نسخه‌برداری‌، اشتباه اداری‌، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یك از ثبت‌های انجام‌شده طبق این قانون یا آئین‌نامه اجرائی را تصحیح كند.

ماده57 ـ اداره مالكیت صنعتی پس از دریافت هرگونه درخواست كتبی مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی كه در این قانون یا آئین‌نامه اجرائی آن پیش‌بینی شده است‌، پس از بررسی شرایط موجود می‌تواند آن را تمدید نماید. این كار پس از اعلام به اشخاص ذی‌نفع طبق مقررات مذكور در آئین‌نامه انجام می‌شود.

ماده58 ـ اداره مالكیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی‌، به طرفی كه می‌خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت كافی می‌دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. دراین صورت هرگونه تصمیم با لحاظ اعلام مذكور اتخاذ می‌شود.

ماده59 ـ رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آئین‌نامه اجرائی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاههای عمومی تهران می‌باشد كه حداكثر تا شش‌ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رئیس قوه قضائیه تعیین می‌گردد.
تصمیمات اداره مالكیت صنعتی توسط اشخاص ذی‌نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی‌نفع و یا اطلاع او از آن‌، به دادگاه صالح تقدیم گردد. تجدیدنظرخواهی از آراء و نحوه رسیدگی‌، تابع مقررات آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی است‌.

ماده60 ـ نقض حقوق مندرج در این قانون‌، عبارت است از معنای انجام هرگونه فعالیتی در ایران كه توسط اشخاصی غیر از مالك حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام می‌گیرد.
علاوه بر مالك حقوق تحت حمایت این قانون‌، هرگاه ثابت شود دارنده اجازه استفاده، از مالك درخواست كرده است تا برای خواسته معینی به دادگاه دادخواست بدهد و مالك امتناع كرده یا نتوانسته آن را انجام دهد، دادگاه می‌تواند علاوه بر صدور دستور جلوگیری از نقض حقوق یا نقض قریب‌الوقوع حقوق‌، به جبران خسارت مربوط نیز حكم صادر كند و یا تصمیم دیگری جهت احقاق حق اتخاذ نماید.

ماده61 ـ هر شخصی كه با علم و عمد مرتكب عملی شود كه طبق مواد(15)، (28) و (40) نقض حقوق به شمار آید یا طبق ماده (47) عمل غیرقانونی تلقی شود، مجرم شناخته‌شده و علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزای نقدی از ده ‌میلیون (10.000.000) ریال تا پنجاه میلیون (50.000.000)ریال یا حبس تعزیری از نود و یك روز تا شش ماه یا هر دوی آنها محكوم می‌شود.
در دعوای مدنی راجع به نقض حقوق مالك اختراع در مواقعی كه اختراع‌، فرآیند دستیابی به یك فرآورده باشد، درصورت وجود شرایط زیر، مسؤولیت اثبات این كه فرآورده ازطریق آن فرآیند ساخته نشده است‌، به عهده خوانده دعوی نقض حق خواهد بود. در این صورت دادگاه درصورت ارائه اسناد و مدارك‌، منافع مشروع خوانده دعوی نقض حق را از جهت عدم افشاء اسرار تولیدی و تجاری وی در نظر خواهد گرفت‌

 

ماده62 ـ درصورت تعارض مفاد این قانون با مقررات مندرج در معاهدات بین‌المللی راجع به مالكیت صنعتی كه دولت جمهوری اسلامی ایران به آنها پیوسته و یا می‌پیوندد، مقررات معاهدات مذكور مقدم است‌.

ماده63 ـ باپیش‌بینی درقانون بودجه سالانه تامعادل پنجاه درصد(50%) از درآمد ارزی ناشی از اجراء مفاد كنوانسیونهای مربوط به ثبت بین‌المللی مالكیت‌ صنعتی كه از تاریخ تصویب این‌قانون عاید می‌گردد، برای ‌ارتقاء و تجهیز اداره مالكیت‌ صنعتی و ارتقاء كیفی آن در قانون بودجه سالانه اختصاص می‌یابد.
پس از تأیید اداره مالكیت صنعتی‌، بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران مكلف است ارز مورد نیاز صاحبان ایرانی حقوق مالكیت صنعتی را جهت ثبت بین‌المللی این حقوق برابر تعرفه‌های مذكور در كنوانسیونها و مقررات بین‌المللی با نرخ رسمی تأمین نماید.

ماده64 ـ آئین‌نامه اجرائی این قانون ظرف یك سال از تاریخ تصویب‌، توسط سازمان ثبت اسناد و املاك كشور تهیه و به‌تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد. در آئین‌نامه مذكور به‌ویژه باید تعرفه هزینه‌های مربوط به اظهارنامه‌های ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی‌، ثبت علائم و علائم جمعی و تمدید ثبت آنها و جرائم تأخیر در تمدید با رعایت این قانون و مفاد كنوانسیونهای مربوط كه جمهوری اسلامی ایران عضویت در آنها را پذیرفته است‌، تعیین شود و درصورت لزوم هر سه سال یك بار قابل تجدید نظر می‌باشد.

ماده65 ـ اختراعات و علائم تجارتی كه قبلاً برابر مقررات سابق ثبت شده‌ است، معتبر بوده و مورد حمایت این قانون قرار می‌گیرد. در این صورت

 

الف ـ درمورد اختراعات باید هزینه‌های سالانه مقرر در این قانون‌، برای مدت باقیمانده پرداخت شود

.

ب ـ علائم باید درموعد مقرر در همان قانون تمدید شده و پس از تمدید براساس طبقه‌بندی بین‌المللی مجدداً طبقه‌بندی شود

.

ماده 66 ـاز تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون، قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1/4/1310و اصلاحات بعدی آن و آئین‌نامه‌های مربوط به آن ملغی می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر شصت و شش ماده در جلسه مورخ هفتم آبان‌ماه یكهزار و سیصد و هشتاد و شش كمیسیون قضائی و حقوقی مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (85) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردید و پس از موافقت مجلـس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج‌ سـال در تـاریخ 23/11/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید.

 

آیین نامه اجرایی ثبت علائم تجاری

فصل اول: تسليم، استرداد، ثبت و رد اظهارنامه

 

ماده 105

ثبت علامت مستلزم تسليم اظهارنامه به مرجع ثبت است.

ماده 106

اظهارنامه ثبت علامت بايد در دو نسخه و در فرم مخصوص (ع – 1) و به زبان فارسي تنظيم شده و پس از ذكر تاريخ، توسط متقاضي يا نماينده قانوني وي امضاء شود.

تبصره- در صورتي كه اسناد ضميمه اظهارنامه و ساير اسناد مربوط به زبان ديگري غير از فارسي باشد، ارائه اصل مدارك مورد نياز همراه با ترجمه عادي كامل آن الزامي است. مرجع  ثبت در صورت لزوم مي‌تواند در جريان بررسي اظهارنامه، ترجمه رسمي مدارك مذكور را مطالبه كند.

ماده 107

متقاضي بايد اظهارنامه ثبت علامت را به صورت حضوري يا با پست سفارشي و يا در چارچوب ماده 167 اين آيين‌نامه به مرجع ثبت تسليم نمايد.

 

ماده 108

اظهارنامه ثبت علامت بايد حاوي نكات زير  باشد:

1-      اسم، شماره ملي، نشاني، كدپستي و تابعيت متقاضي و در صورتي كه متقاضي شخص حقوقي است، ذكر نام، نوع فعاليت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعيت، مركز اصلي و عنداللزوم هر شناسه ديگر آن الزامي است.

2-              اسم، شماره ملي، نشاني و كدپستي نماينده قانوني متقاضي،در صورت وجود؛

3-      اسم، نشاني و كد پستي شخص يا اشخاصي كه صلاحيت دريافت ابلاغ‌ها در ايران را دارند، در صورتي كه متقاضي مقيم ايران نباشد؛

4-              الصاق نمونه‌اي از علامت در كادر مربوط؛

5-      توصيف و تعيين اجزاء علامت و تعيين حروف مشخص در صورتي كه علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد؛

6-      ذكر كالاها و خدماتي كه علامت براي تشخيص آن‌ها به كار مي‌رود، با تعيين طبقه يا طبقات درخواست شده طبق طبقه‌بندي بين‌المللي؛

7-              ذكر حق تقدم، در صورت درخواست؛

8-              رشته فعاليت مالك علامت؛

9-              ذكر علامت جمعي در صورتي كه ثبت آن مورد درخواست باشد؛

10-          در صورتي كه علامت مشتمل بر كلمه يا كلماتي غير از فارسي باشد، درج آوانويسي و ترجمه آن؛

11-          ذكر رنگ، در صورتي كه رنگ به عنوان صفت مشخصه و يا ويژگي‌خاص علامت باشد؛

12-          ذكر سه بعدي بودن علامت در صورت درخواست ثبت آن؛

13-          تعيين ضمائم.

تبصره 1- در صورت تسليم اظهارنامه و ساير اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقي، امضاء آن‌ها از طرف اشخاص مجاز، ضروري است.

تبصره 2- در صورت تعدد متقاضي ثبت، شخصي كه به نمايندگي از سايرين حق مراجعه و مكاتبه با مرجع ثبت و انجام ساير تشريفات اداري لازم، جز دريافت گواهي‌نامه علامت، را دارد، بايد با ذكر اقامتگاه، تعيين شود.

تبصره 3- اسم و نشاني متقاضي مقيم خارج از كشور علاوه بر فارسي بايد به حروف لاتين نيز نوشته و با همان حروف نيز ثبت و آگهي شود.

تبصره 4 – در كليه امور راجع به ثبت  و انتشار علائم، مرجع ثبت طبقه‌بندي كالا و خدمات را براساس طبقه‌بندي بين‌المللي مورد بررسي قرار مي‌دهد. در صورت وجود عناصر  تصويري در علامت، رعايت طبقه‌بندي مربوط الزامي و به عهده مرجع ثبت است.

ماده 109

براي ثبت هر علامت بايد از اظهارنامه‌ جداگانه استفاده شود. استفاده از يك اظهارنامه براي ثبت يك علامت جهت كالا‌ها و خدمات مندرج در يك يا چند طبقه بلامانع است.

ماده 110

شخصي كه تقاضاي ثبت چندين علامت را به طور همزمان مي‌نمايد بايد براي هريك از آن‌ها مطابق مقررات اين آيين‌نامه، اظهارنامه جداگانه‌اي تسليم كند. در اين صورت، اگر تقاضا‌ها توسط نماينده قانوني به عمل آمده باشد، مدرك اصلي نمايندگي به يكي از اظهارنامه‌ها و يك رونوشت مصدق آن به هريك از اظهارنامه‌هاي ديگر بايد ضميمه شود.

 

ماده 111

مدارك زير بايد ضميمه اظهارنامه شود:

1-     با لحاظ ماده 110 اين آيين‌نامه، نسخه اصلي نمايندگي، در صورتي كه تقاضا توسط نماينده قانوني به عمل آيد؛

2-  ارائه ده  نمونه از علامت به صورت گرافيكي كه با علامت الصاق شده روي اظهارنامه يكسان بوده و ابعاد آن‌ حداكثر 10  ´ 10 ‌سانتي‌متر باشد. اگر  ارائه علامت به صورت گرافيكي نباشد ده  نمونه از كپي يا تصوير علامت حداكثر در همين ابعاد و به نحوي كه مرجع ثبت مناسب تشخيص دهد، ارائه خواهد شد.

چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخيص ندهد، تسليم نمونه مناسب را درخواست مي‌نمايد. درهرحال، علامت بايد به همان نحو كه درخواست و ثبت مي‌شود استعمال گردد؛

3-  در صورت سه بعدي بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه‌هاي گرافيكي يا تصوير دوبعدي روي برگه به نحوي كه از شش زاويه متفاوت تهيه و در مجموع يك نمونه واحد كه همان علامت سه بعدي را تشكيل دهند، الزامي است؛

4-     مدارك مربوط به حق تقدم كه بايد همزمان با تسليم اظهارنامه يا حداكثر ظرف 15 روز از آن تاريخ تسليم شود؛

5-     ارائه مدارك دال بر فعاليت در حوزه ذي‌ربط بنابه تشخيص مرجع ثبت؛

6-  نسخه‌اي از ضوابط و شرايط استفاده از علامت جمعي و ارائه گواهي مقام صلاحيتدار، اتحاديه يا دستگاه مرتبط، در صورتي كه ثبت علامت جمعي مورد درخواست باشد؛

7-     مدارك مثبت هويت متقاضي؛

8-     رسيد مربوط به پرداخت هزينه‌هاي قانوني؛

9-      مدارك نمايندگي قانوني، در صورتي كه تقاضا توسط نماينده قانوني به عمل آيد.

ماده112

در صورتي كه متقاضي طبق ماده 9 قانون درخواست حق تقدم كرده باشد، هنگام تقاضاي ثبت علامت بايد درخواست خود را به همراه مداركي كه حاكي از اين حق باشد، به مرجع ثبت تسليم نمايد. اين درخواست بايد مشتمل بر موارد زير باشد:

1-     تاريخ و شماره اظهارنامه اصلي؛

2-  كشوري كه اظهارنامه اصلي در آنجا تسليم شده و يا در صورت منطقه‌اي يا بين‌المللي بودن اظهارنامه، اداره‌اي كه اظهارنامه در آنجا تسليم شده است؛

تبصره 1- درخواست حق تقدم بايد همزمان با تاريخ تسليم اظهارنامه تسليم شود.

تبصره 2- هرگاه حق تقدم دو يا چند اظهارنامه اصلي ادعا شود، مي‌توان با رعايت تبصره (1) فوق، اطلاعات آن‌ها را در يك درخواست قيد و تسليم نمود. در اين صورت مبناي احتساب حق تقدم تاريخ تسليم نخستين اظهارنامه خواهد بود.

تبصره 3- در صورتي كه حق تقدم ادعايي شامل كليه كالاها و خدمات مندرج در اظهارنامه قبلي نباشد، اشاره به كالاها يا خدماتي كه مورد ادعا است، ضروري است.

ماده 113

مدت زمان حق تقدم در ثبت علامت، 6 ماه از تاريخ تسليم اظهارنامه اصلي خواهد بود. در اين مورد روز تسليم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرين روز مصادف با روز تعطيل باشد، اين مدت تا آخرين ساعت اولين روز اداري بعد از تعطيل محاسبه خواهد شد.

ماده 114

تاريخ اظهارنامه‌ همان تاريخ وصول اظهارنامه يا تاريخ داده پيام است، مشروط بر اينكه در زمان تسليم حاوي اطلاعات زير باشد:

1-     اسم متقاضي؛

2-     نشاني‌اي كه ابلاغ‌ها بايد در آنجا صورت گيرد؛

3-     نمونه‌اي از علامت؛

4-     كالاها و خدماتي كه علامت براي تشخيص آن‌ها ثبت مي‌شود؛

5-     پرداخت حق ثبت اظهارنامه.

ماده 115

متقاضي مي‌تواند تا قبل از انتشار آگهي موضوع ماده 120 اين آيين‌نامه ضمن درخواست كتبي از مرجع ثبت  نسبت به اصلاح نشاني، تغيير نماينده قانوني و كاهش كالاها و خدمات موضوع علامت اقدام نمايد. اعمال اين اصلاح منوط به پرداخت هزينه مقرر در جدول هزينه‌ها خواهد بود.

 

ماده 116

متقاضي يا نماينده قانوني وي در هر زمان قبل از ثبت علامت مي‌‌تواند ضمن درخواست كتبي از مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد. در صورت استرداد اظهارنامه، هزينه‌هاي پرداختي مسترد نخواهد شد.

 

ماده 117

مرجع ثبت پس از دريافت اظهارنامه و ضمائم مربوط، و احراز شرايط مقرر در ماده 114 اين آيين‌نامه، آن را در دفتر ثبت وارد  و برروي هريك از نسخ اظهارنامه، تاريخ دريافت اظهارنامه و شماره آن را قيد نموده و نسخه دوم آن را كه داراي همان مشخصات نسخه اصلي است، بعد از امضا و مهر و قيد تاريخ (ساعت، روز، ماه، سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسيد به متقاضي مسترد خواهد كرد.

تبصره – درخصوص اظهارنامه‌هايي كه با پست سفارشي ارسال مي‌شوند، در صورت ثبت اظهارنامه‌ها، نسخه دوم آن‌ها همراه با ضمائم توسط و به هزينه مرجع ثبت با پست سفارشي به عنوان رسيد به متقاضيان مسترد خواهد شد. در صورت عدم ثبت نيز مراتب به همين ترتيب به اطلاع متقاضيان خواهد رسيد. پاسخ اظهارنامه‌هاي واصله درچارچوب ماده 167 اين آيين‌نامه به صورت الكترونيكي خواهد بود.

 

 

فصل دوم: بررسي و انتشار آگهي اظهارنامه

 

ماده 118

مرجع ثبت ظرف 30 روز از تاريخ وصول اظهارنامه و ضمائم، آن را از لحاظ رعايت جنبه‌هاي شكلي و شرايط مقرر در قانون و اين آيين‌نامه و همچنين تطبيق طبقه يا طبقات اعلامي با طبقه‌بندي بين‌المللي مورد بررسي قرار مي‌دهد.

 

ماده 119

مرجع  ثبت چنانچه پس از بررسي، ايرادات و نواقصي را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نمايد، مراتب را به صورت مكتوب و با قيد جزييات به متقاضي ابلاغ مي‌كند تا ظرف مهلت مقرر اقدام به رفع نقص نمايد.

چنانچه متقاضي در مهلت مقرر قانوني به هر علتي نتواند نقايص اعلامي را رفع نمايد، مرجع ثبت، اظهارنامه را رد و مراتب را كتباً با ذكر علت يا علل رد به متقاضي ثبت ابلاغ 
خواهد كرد.

تبصره – مهلت رفع نقص براي اشخاص مقيم در ايران 30 روز و براي اشخاص مقيم در خارج از كشور 60 روز از زمان ابلاغ محاسبه مي‌شود.

 

ماده 120

مرجع ثبت پس از پذيرش اظهارنامه ثبت علامت، مراتب را به متقاضي ابلاغ وآگهي مربوط را جهت اطلاع عموم منتشر مي‌نمايد. آگهي مزبور بايد شامل موارد ذيل باشد:

1 – تاريخ و شماره اظهارنامه؛

2 – در صورت ادعاي حق تقدم، تاريخ و شماره اظهارنامه و كشوري كه درخواست ثبت اوليه در آنجا صورت گرفته است؛

3 – نمونه علامت؛

4- اجراء علامت با ذكر رنگ، در صورتي كه رنگ به عنوان صفت مشخصه و يا ويژگي علامت باشد؛

5– فهرست كالاها و خدماتي كه علامت براي تشخيص آن‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ با اشاره به طبقه يا طبقات مربوط طبق طبقه‌بندي بين‌المللي؛

6 - نام و نشاني متقاضي؛

7 – نام و نشاني نماينده قانوني در صورتي كه اظهارنامه توسط نماينده تسليم شده باشد.

تبصره – در صورتي كه متقاضي ظرف 30 روز پس از دريافت ابلاغ، هزينه انتشار آگهي فوق را پرداخت نكند، اظهارنامه كان لم يكن تلقي خواهد شد.

 

ماده 121

در صورت رد اظهارنامه ثبت علامت به استناد بندهاي (الف) و (ب) ماده 30 و ماده 32 قانون، مرجع ثبت ملزم است دلايل رد را كتباً  به متقاضي ابلاغ نمايد.

از لحاظ مواد اشاره شده، در مواردي علامت عين يا شبيه علامت ديگر تشخيص داده شده و رد مي‌گردد كه علامت مذكور قبلاً به اسم ديگري ثبت يا تقاضاي ثبت شده باشد يا شباهت آن از لحاظ شكل ظاهر يا تلفظ يا كتابت و يا ساير ويژگي‌ها با علامت ديگري كه قبلا ثبت يا تقاضاي ثبت شده به اندازه‌اي باشد كه مصرف‌كنندگان عادي را به اشتباه بيندازد.

متقاضي مي‌تواند ظرف مهلت مقرر نسبت به رد اظهارنامه اعتراض خود را در دو نسخه و با پرداخت هزينه رسيدگي به رد ثبت، از طريق مرجع ثبت به كميسيون موضوع ماده 170 اين آيين‌نامه تسليم نمايد.پس از ثبت اعتراض‌نامه، نسخه دوم آن با قيد تاريخ و شماره وصول به معترض مسترد مي‌گردد.

مهلت اعتراض براي اشخاص مقيم ايران 30 روز و براي اشخاص مقيم خارج از كشور60 روز از تاريخ ابلاغ خواهد بود.

تبصره – در صورت رد اعتراض در كميسيون، هزينه رسيدگي به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.

 

 

فصل سوم: انتقال، اصلاح و اعتراض به اظهارنامه

 

ماده 122

انتقال حق مالكيت ناشي از تسليم اظهارنامه يا اعطاي اجازه بهره‌برداري از آن بايد به درخواست كتبي هر ذي‌نفع، به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال اين تغيير منوط به پرداخت هزينه مقرر در جدول هزينه‌ها خواهد بود.

تبصره – انتقال جزئي حق مالكيت ناشي از تسليم اظهارنامه مستلزم تسليم اظهارنامه جداگانه توسط منتقل‌اليه است.

ماده 123

بعد از انتشار آگهي موضوع ماده  120 اين آيين‌نامه، هر گونه اصلاحي كه به وسيله متقاضي در خود علامت و یا درکالاها یا خدمات مربوط به آن صورت گيرد مستلزم تسليم اظهارنامه جدید است. چنین اظهارنامه ای به ترتیب مقرر در قانون و این آیین نامه بررسی می‌گردد. هرگاه اصلاحات تقاضا شده مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گيرد موضوع آگهی می شود.

 

ماده 124

هر شخصي كه نسبت به تقاضاي ثبت علامت اعتراض داشته باشد بايد ظرف مهلت 30 روز از تاريخ انتشار آگهي موضوع ماده 120 اين آيين‌نامه اعتراض خود را در دو نسخه مبني بر عدم رعايت مفاد بندهاي (الف) و (ب) ماده 30 و ماده 32 قانون به مرجع ثبت تسليم نمايد.

پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قيد تاريخ و شماره وصول به معترض مسترد مي‌گردد. اعتراض نامه بايد همراه با دلايل و مدارك استنادي و رسيد پرداخت هزينه رسيدگي به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسي اعتراض‌نامه و مدارك استنادي، تكميل مدارك منضم به اعتراض‌نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعيين موارد، كتباً از متقاضي مي‌خواهد كه ظرف 30 روز از تاريخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نمايد. در غير اين صورت، اعتراض‌نامه كان لم يكن تلقي خواهد شد.

تبصره – مهلت‌ رفع نقص براي اشخاص مقيم خارج از كشور 60 روز مي‌باشد.

 

ماده 125

هرگاه اعتراض معترض مبني بر ادعاي حق مالكيت نسبت به علامتي باشد كه اظهارنامه ثبت آن تسليم مرجع ثبت و آگهي شده است، در صورتي كه علامت قبلاً به نام او ثبت نشده است، بايد همزمان با اعتراض، براي علامت خود، مطابق قانون و اين آيين‌نامه تقاضاي ثبت كرده و حق ثبت اظهارنامه و علامت برحسب طبقات و تمام مخارج مربوط به آن را تأديه نمايد. مرجع ثبت موظف است با رعايت ماده 124 اين آيين‌نامه، ظرف 10 روز از تاريخ وصول اعتراض نسخه‌اي از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارك و دلايل استنادي به متقاضي ثبت ابلاغ نمايد. متقاضي مكلف است از تاريخ ابلاغ اعتراض‌نامه، پاسخ مكتوب خود را ظرف 20 روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسليم نمايد. عدم پاسخ متقاضي به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمكين وي خواهد بود.

هرگاه متقاضي كتباً  به اعتراض معترض تمكين نمايد درخواست او براي ثبت علامت مسترد شده تلقي مي‌گردد و مراتب كتباً به معترض ابلاغ مي‌شود تا در صورتي كه علامت وي به ثبت نرسيده باشد، بر طبق اظهارنامه‌اي كه همزمان با اعتراض تسليم كرده است نسبت به ثبت آن اقدام كند. در صورت عدم تمكين متقاضي، مرجع ثبت مراتب را ظرف 10 روز به معترض ابلاغ كرده و وي از اين تاريخ 20 روز مهلت دارد كه اعتراض خود را از طريق مرجع ثبت تسليم كميسيون موضوع ماده 170 اين آيين‌نامه نمايد. همين ترتيب در موردي نيز بايد رعايت شود كه اعتراض معترض مبني بر ادعاي داشتن برخي حقوق، غيراز حق مالكيت، نسبت به علامتي باشد كه اظهارنامه ثبت آن تسليم مرجع ثبت شده ولي هنوز در ايران به ثبت نرسيده است، مگر اينكه علامت قانوناً قابل ثبت نباشد. در اين فرض نيازي به تسليم اظهارنامه ثبت علامت به مرجع ثبت نخواهد بود. تصميم كميسيون طبق ماده 172 اين آيين‌نامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده 59 قانون است.

تبصره 1– در صورتي كه اظهارنامه تسليمي به هر دليلي منتهي به ثبت علامت نشود مبالغ پرداختي از اين بابت، قابل استرداد نخواهد بود.

تبصره 2- در صورت رد اعتراض در كميسيون، هزينه رسيدگي به اعتراض، قابل استرداد نخواهد بود.

تبصره 3- چنانچه معترض مقيم ايران نباشد،‌ مهلت‌هاي مذكور در اين ماده به دو برابر افزايش مي‌يابد.

 

 

فصل چهارم: ثبت علامت و تمديد ثبت

 

ماده 126

پس از انتشار آگهي ثبت علامت، موضوع ماده 120 اين آيين‌نامه و تحويل نسخه منتشر شده يا منعكس در سايت روزنامه رسمي توسط متقاضي به مرجع ثبت، ظرف 30 روز از تاريخ انتشار، در صورتي كه مرجع ثبت تشخيص دهد شرايط مندرج در قانون و اين آيين‌نامه رعايت شده و نسبت به تقاضاي ثبت علامت نيز اعتراض نشده و يا اعتراض رد شده است، علامت را پس از پرداخت هزينه‌هاي مربوط در دفتر ثبت علامت، ثبت می‌کند.

تبصره – در صورت عدم تحويل نسخه منتشر شده يا منعكس در سايت روزنامه‌رسمي به مرجع ثبت ظرف مهلت مقرر در اين ماده، اظهارنامه كان لم يكن تلقي خواهدشد.

ماده 127

متقاضي بايد ظرف مدت 30 روز پس از اعلام كتبي مرجع ثبت مبني بر تأييد نهايي علامت، نسبت به پرداخت هزينه‌هاي ثبت علامت و انتشار آگهي موضوع ماده 129 اين آيين‌نامه اقدام نمايد. در صورت عدم پرداخت هزينه‌ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه كان لم يكن تلقي مي‌گردد. اين مهلت براي متقاضيان مقيم خارج از كشور 60 روز مي‌باشد.

ماده 128

ثبت علامت در دفترثبت طبق فرم (ع- 2) با قيد مراتب ذيل به عمل خواهد آمد:

1 – اسم و نشاني و تابعيت مالک علامت؛

2 – اسم و نشاني نماينده قانوني او، در صورت وجود؛

3 – الصاق يك نمونه از علامت در محلي كه به اين امر اختصاص داده شده است؛

4 - تعیین اجزا علامت با ذكر رنگ، در صورتي كه رنگ به عنوان صفت مشخصه و يا ويژگي‌ علامت باشد؛

5 – تاريخ كامل (ساعت، روز، ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه و تاريخ و شماره ثبت علامت؛

6 - فهرست كالاها و خدماتي كه علامت براي تشخيص آن‌ها استفاده مي‌شود ، با اشاره به طبقه يا طبقات آن‌ها طبق طبقه‌بندي بين‌المللي؛

7 – در صورت ادعاي حق تقدم و پذيرش آن، تاريخ، شماره و محل تسليم اظهارنامه مقدم؛

8- مدت اعتبار ثبت علامت.

تبصره 1 – در دفتر ثبت برای هرعلامت دو صفحه اختصاص مي‌يابد و هر تغيير و اصلاح و همچنين نقل و انتقالاتي كه جزئاً يا كلاً نسبت به علامت صورت مي‌گيرد، در صفحات مزبور قيد  مي‌گردد. در صورت نياز به صفحات اضافي مرجع ثبت مي‌تواند از دفتر متممي به اين منظور استفاده نمايد.

تبصره 2 – درج مراتب فوق پس از تكميل بايد به امضاء مالک علامت يا نماينده قانوني وي و همچنين رئيس اداره ثبت علائم تجاري برسد.

ماده 129

مرجع ثبت مكلف است ظرف 30 روز پس از ثبت علامت، آگهي حاوي كليه مراتب مندرج در ماده 128 اين آيين‌نامه را جهت اطلاع عموم منتشر نمايد.

ماده130

پس از ثبت علامت و انتشار آگهي آن و تحويل نسخه منتشر شده يا منعكس در سايت روزنامه رسمي،  گواهي‌نامه‌اي طبق فرم (ع – 3) كه حاوي موارد مذكور در بندهاي (1) (3) (4)(5)(6)(7) ماده 128 اين آيين‌نامه و همچنين مدت اعتبار علامت ثبت شده و تاريخ انقضاي آن باشد، پس از امضاء و مهر رئيس اداره ثبت علائم تجاري، به مالك علامت يا نماينده قانوني او تسليم مي‌شود.

تبصره - گواهي‌نامه علامت با استفاده از فناوري روز تهيه مي‌شود.

ماده 131

با توجه به بند د ماده 40 قانون، مالك علامت مي‌تواند با پرداخت هزينه مقرر، درخواست تمديد اعتبار ثبت علامت را براي دوره‌هاي متوالي ده ساله بنمايد. درخواست تمديد ثبت ظرف يك سال قبل از انقضاي مدت اعتبار ثبت علامت در هر دوره، به عمل خواهد آمد.

تبصره – در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت يادشده، امکان درخواست آن ظرف مهلت 6 ماه پس از پایان اعتبار ثبت علامت، با پرداخت جريمه تأخير به ميزان نصف هزينه  ثبت علامت وجود دارد، والا ثبت علامت از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.

ماده 132

درخواست تمديد ثبت علامت در دو نسخه توسط مالك علامت ثبت شده يا نماينده قانوني او تهيه و پس از امضاء به مرجع ثبت تسليم مي‌شود.

مرجع يادشده پس از دريافت درخواست تمديد ثبت و ضمائم، آن را در دفتر مربوطه وارد و برروي هريك از نسخ درخواست، تاريخ دريافت و شماره آن را قيد و نسخه دوم آن را كه داراي همان مشخصات نسخه اصلي است بعد از امضاء و مهر به عنوان رسيد به درخواست كننده مسترد خواهد كرد.

ماده 133

درخواست تمديد ثبت بايد حاوي موارد ذيل باشد:

1 – شماره و تاريخ ثبت اظهارنامه و علامتي كه تمديد آن مورد درخواست است؛

2 – طبقه يا طبقات كالاها و خدماتي كه علامت براي تشخيص آن‌ها ثبت شده است؛

3- اسم و نشاني كامل مالك علامت ثبت شده يا نماينده قانوني وي، در صورتي كه درخواست توسط نماينده به عمل آيد.

تبصره1  – درخواست تمديد ثبت وقتي پذيرفته مي‌شود كه هزينه تمديد پرداخت شده باشد.

تبصره 2- در موقع تمديد ثبت، مرجع ثبت مكلف است طبقه كالاها و خدمات را مطابق با جديدترين ويرايش طبقه‌بندي بين‌المللي علامت، در دفتر ثبت و گواهي‌نامه تمديدثبت علامت را براساس آن تصحيح نمايد. هزينه تغيير طبقات ناشي از اعمال ويرايش جديد طبقه‌بندي بين‌المللي به عهده مالك علامت خواهد بود.

تبصره 3- مالك علامت مي‌تواند ضمن درخواست تمديد، درخواست جداگانه‌اي را براي تقليل طبقه يا كالاها و خدماتي كه علامت براي آن به ثبت رسيده است، بدون پرداخت هزينه ثبت  تغيير، تسليم مرجع ثبت نمايد.

تبصره 4- در صورت تغيير طبقات يا كالاها، مندرجات اين ماده با انجام تغييرات لازم، به هزينه مالك علامت، در روزنامه‌رسمي آگهي مي‌شود.

ماده 134

مدارك زير بايد به درخواست تمديد ضميمه گردد:

1-     مدارك مثبت هويت متقاضي؛

2-      حداقل شش نمونه از علامت با رعايت ماده 108 اين آيين‌نامه؛

3-     رسيد مربوط پرداخت هزينه‌ها ؛

4-     مدارك نمايندگي قانوني، در صورتي كه درخواست توسط نماينده به عمل آيد.

 

ماده 135

با رعايت تبصره‌هاي 2 و 3 ماده 133 اين آيين‌نامه، تمديد ثبت علامت نمي‌تواند هيچ تغييري در آخرين شكل ثبت آن به وجود آورد. در غير اين صورت مقررات تغيير علامت قابل اعمال خواهد بود.

ماده 136

تمديد ثبت علامت دنباله ثبت اصلی در دفتر ثبت مي‌شود و گواهي‌نامه تمديد ثبت طبق فرم (ع – 4) صادر و تسليم مالک علامت يا نماينده قانوني وي مي‌گردد.

گواهي‌نامه تمديد ثبت شامل مندرجات گواهي‌نامه اصلي با انجام تغييرات لازم، و نيز مدت اعتبار و تاريخ انقضاي آن خواهد بود

 

فصل پنجم – علامت جمعي

 

ماده 137

مقررات مواد 105 تا 136  اين آيين‌نامه، با انجام تغييرات لازم، و به شرط رعايت موارد زير در مورد علائم جمعي نيز قابل اعمال است:

1- اظهارنامه ثبت علامت جمعي در صورتي پذيرفته خواهد شد كه مطابق ماده 42 قانون، در اظهارنامه به جمعي بودن علامت اشاره شده و نسخه‌اي از ضوابط و شرايط استفاده از آن نيز ضميمه گردد؛

2-  در ضوابط و شرايط استفاده از علامت جمعي، بايد خصوصيات مشترك يا كيفيت كالاها و خدمات توليدي در يك منطقه جغرافيايي معين يا مورد تاييد كه تحت آن‌ها اشخاص مي‌توانند از علامت مذكور استفاده ‌كنند و همچنين ضمانت اجراهاي مربوط به عدم رعايت شرايط و ضوابط يادشده تعيين گردد؛

 3- آگهي ثبت علامت جمعي كه مطابق ماده 120 اين آيين ‌نامه انجام خواهد شد، بايد همچنين شامل خلاصه‌اي از ضوابط و شرايط استفاده از آن علامت باشد؛

4-  هرگونه تغيير در ضوابط و شرايط حاكم بر استفاده از علامت جمعي بايد به صورت مكتوب توسط مالك آن علامت به مرجع ثبت اعلام شود. اعلاميه ياد شده بايد در دفتر ثبت قيد شود. تغييرات مذكور قبل از ثبت هيچگونه اثري ندارد.

خلاصه‌اي از تغييرات به عمل آمده بايد توسط مرجع ثبت آگهي شود.

5- علاوه بر مالك علامت جمعي ثبت شده، ساير اشخاص مجاز نيز مي‌توانند با رعايت شرايط و ضوابط مربوط، از علامت يادشده استفاده نمايند.

تبصره – متقاضي ثبت علامت جمعي در ارتباط با بندهاي (1) و (2) فوق مكلف است گواهي مقام صلاحيتدار، اتحاديه‌ يا دستگاه مرتبط را اخذ و به مرجع ثبت تسليم نمايد.

فصل ششم – تغييرات، انتقالات و اعراض در مورد علامت ثبت شده

ماده 138

مالك علامت مكلف است هرنوع تغيير راجع به اسم، نشاني، تابعيت و اقامتگاه  يا اعطاء اجاره بهره‌برداري از علامت يا انتقال و يا اعراض از علامت ثبت شده را كتباً و همراه با مدارك مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نمايد. اعمال اين تغييرات با رعايت مقررات قانون و اين آيين‌نامه خواهد بود.

تبصره – چنانچه در طبقه‌بندي بين‌المللي علامت ثبت شده تغييراتي به وجود آيد، مالك علامت مي‌تواند از مرجع ثبت درخواست كند كه تغييرات مذكور در گواهي‌نامه علامت اعمال شود.

 

ماده139

هرگونه انتقال مالكيت علامت ثبت شده بايد در مرجع ثبت به ثبت برسد. در درخواست كتبي براي ثبت انتقال بايد نكات زير صريحاً قيد شود:

1- شماره و تاريخ ثبت علامت در ايران؛

2- اسم و نشاني و تابعيت منتقل‌اليه (مالك جديد) يا نماينده قانوني وي، در صورت وجود؛

3- در صورت انتقال جزئي، بيان كالاها و خدماتي كه علامت نسبت به آن‌ها منتقل شده است.

اصل آخرين گواهي‌نامه معتبرعلامت، سند انتقال علامت كه به امضاء مالک پیشین علامت و منتقل‌الیه رسيده است، مدارك نمايندگي قانوني، در صورت وجود، و رسيد مربوط به  پرداخت هزينه‌ها بايد ضميمه درخواست شود.

تبصره 1 – تا زمانی که انتقال انجام شده در دفتر مربوط ثبت نشده باشد، مرجع ثبت فقط شخصی را که علامت به نام او ثبت شده مالک خواهد شناخت.

تبصره 2 – انتقال قهری علامت با رعایت مقررات این ماده توسط ورثه و با ارایه رونوشت مصدق گواهی انحصار وراثت با تعیین سهم الارث به ثبت می‌رسد.

 

ماده140

اگر انتقال راجع به قسمتي از كالاها يا خدمات موضوع علامت ثبت شده باشد، خروج آن از مالكيت مالك اوليه علامت، به صورت مشخص درپي علامت ثبت شده در دفتر ثبت علامت تجاري، ثبت و چنانچه با انتقال مزبور طبقه، يا طبقاتي كلاً از حيطه علامت ثبت شده خارج گردد، در اين صورت به آن طبقه يا طبقات شماره يا شماره‌هاي فرعي از شماره (1) به تعداد طبقات مزبور تعلق مي‌گيرد و هرگاه انتقال صرفاً مربوط به كالا‌ها يا خدمات، بدون انتقال كلي طبقه مربوط واقع شده باشد، بدواً به طريق فوق شماره‌‌گذاري شده و پس از آن شماره فرعي از شماره فرعي طبقه مرتبط محسوب و به همين طريق به دنبال علامت ثبت شده درج مي‌‌گردد.

تبصره 1- هرگاه انتقالات موضوع اين ماده در دفتر متمم منعكس گردد، مي‌بايست به شماره ثبت اصلي علامت ثبت شده و صفحه و دفتر مربوط اشاره شود.

تبصره 2–  در صورت انتقال جزیی كالاها و خدمات موضوع علامت، مدت اعتبار بخش منتقل شده نمی‌تواند بیشتر از مدت اعتبار باقی مانده علامت ثبت شده در گواهی‌نامه ثبت آن باشد.

تبصره 3- در صورت انتقال جزئي كالاها و خدمات موضوع علامت، منتقل‌اليه مي‌تواند درخواست صدور گواهي‌نامه علامت براي مدت باقي مانده از دوره اعتبار علامت ثبت شده را نمايد.

تبصره 4- چنانچه علامت ثبت شده در موعد مقرر تمديد نگردد، مانع از تمديد علامت براي آن دسته از كالاها و خدماتي كه قبل از موعد تمديد جزئاً منتقل شده‌اند، نخواهد بود.

تبصره 5- نقل و انتقالات جزئي كالاها و خدمات موضوع علامت بايد در ظهر آخرين گواهي‌نامه معتبر علامت نيز منعكس گردد.

 

ماده 141

مالک علامت می‌تواند اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شكل قانوني به دیگری اعطا نماید.

در مجوز بهره برداری همچنین باید صریحاً به این نکته اشاره شود که آیا اجازه به صورت انحصاری صادر می‌شود یا خیر و نیز این که آیا اجازه گیرنده فعلی حق اعطاي اجازه‌های بعدی را دارد یا خیر. اگر انحصاري يا غير انحصاري بودن بهره‌برداري از علامت در مجوز ذكر نشود هر مجوز بهره‌برداري كه به ثبت مي‌رسد، غير انحصاري تلقي مي‌گردد.

 

ماده 142

مرجع ثبت مكلف است وجود شرايطي را در زمينه کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالاها یا خدمات موضوع علامت توسط اجازه گیرنده را در مجوز  بهره‌برداري احراز كند، در غیر این صورت، مجوز بهره برداری قابل ثبت نخواهد بود.

 

ماده 143

درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید توسط مالک علامت با تصريح به موارد ذيل تسليم مرجع ثبت شود:

1 – اسم و نشانی و تابعیت اجازه گیرنده و نماینده قانونی وی در صورت وجود؛

2- بيان كالاها يا خدماتي كه اجازه بهره‌برداري نسبت به آن‌ها اعطاء شده است، در صورتي كه اجازه فقط نسبت به بخشي از كالاها يا خدمات باشد.

مدارك ذيل بايد به درخواست ثبت مجوز بهره‌برداري منضم گردد:

1-     مدرك قانوني مبني بر اعطاء اجاره بهره‌برداري كه به امضاء ‌اجازه دهنده و اجازه گيرنده رسيده است؛

2-     اصل آخرين گواهي‌نامه معتبر علامت؛

3-     مدارك نمايندگي قانوني، درصورت وجود؛

4-     رسيد مربوط به پرداخت هزينه‌ها.

تبصره 1- مرجع ثبت پس از ثبت مجوز بهره‌برداري وا نتشار آگهي موضوع ماده 146 اين آيين‌نامه، در صورت درخواست، گواهي ثبت مجوز بهره‌برداري را براي اجازه گيرنده صادر خواهد كرد.

تبصره 2- مراتب فسخ يا خاتمه پيش از موعد مجوز بهره‌برداري در صورتي كه در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانين و مقررات مربوط باشد،  نيز به موجب مقررات اين ماده، با انجام تغييرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.

 

ماده 144

مالك علامت مي‌تواند با تسليم درخواست كتبي به مرجع ثبت، از حقوق خودنسبت به علامت ثبت شده معتبر اعراض حاصل نمايد. مدارك ذيل بايد به درخواست اعراض منضم گردد:

1-     اقرارنامه رسمي مبني بر اعراض كه به امضاء‌مالك علامت رسيده است؛

2-     اصل آخرين گواهي نامه معتبر علامت،

3-     مدارك نمايندگي قانوني، در صورت وجود؛

4-     رسيد مربوط به پرداخت حق ثبت  تغييرات.

تبصره 1- اعراض مالك علامت از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده مشروط به اين است كه بهره‌برداري از علامت، در زماني كه ثبت آن معتبر بوده است، جزئاً يا كلاً به ديگري واگذار نشده باشد.

تبصره 2- در صورت اعراض، حق ثبت و ساير هزينه‌هاي پرداختي به مرجع ثبت مسترد نخواهد شد.

 

ماده 145

در صورتي كه انتقال، اعطاء اجازه بهره‌برداي، فسخ و خاتمه پيش از موعد مجوز بهره‌برداري يا اعراض از مالكيت علامت ثبت شده در خارج از كشور انجام شده باشد، اصل يا رونوشت مصدق سند مربوط كه در آن شماره و تاريخ علامت ثبت شده در ايران قيد و به تأييد نمايندگي‌ جمهوري اسلامي ايران رسيده باشد، دليل انتقال، اعطاء اجازه بهره‌برداري، فسخ و خاتمه پيش از موعد مجوز بهره‌برداري يا اعراض از مالكيت علامت، براي ثبت آن در ايران خواهد بود.

 

ماده 146

كليه تغييرات و انتقالات يا فسخ و خاتمه و يا اعراض از علامت ثبت شده  در صفحه مخصوص مربوط به ثبت علامت، ثبت و در ظهر گواهي‌نامه علامت درج مي‌گردد و جز در مورد تغيير نشاني، به هزينه ذي‌نفع ظرف 30 روز از تاريخ ثبت در روزنامه رسمي آگهي مي‌شود. موارد مذكور تا زماني كه به ثبت نرسيده‌اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمي‌باشند. ثبت آن‌ها منوط به پرداخت هزينه‌هاي مقرر در جدول هزينه‌ها و در صورت لزوم هزينه انتشار آگهي‌ مربوط خواهد بود.

 

 

فصل هفتم – ابطال ثبت علامت

 

ماده 147

 ابطال ثبت علامت مطابق مواد 41 و 43 قانون در دادگاه صالح مقرر در ماده 59 قانون و با تقديم دادخواست به عمل مي‌آيد.

دادخواست ابطال بايد داراي ضمائم زير باشد:

1-     اصل يا رونوشت مصدق كليه اسناد و مدارك مثبت ادعاي ابطال؛

2-     رسيد مربوط به پرداخت وديعه تسليم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذكور در جدول هزينه‌ها؛

3-     وكالت‌نامه، در صورتي كه دادخواست توسط وكيل تسليم شود.

تبصره – ابطال بخشي از علامت يا ابطال ثبت علامت نسبت به بعضي از كالاها و یا خدمات ثبت شده نیز مطابق مقررات همين فصل به عمل می‌آید.

 

ماده 148

هرگاه دادگاه در مورد ابطال علامت ثبت شده رأي نهايي صادر نمايد مراتب را به مرجع  ثبت ابلاغ مي‌كند و مرجع مذكور موظف است مطابق حكم دادگاه، بخشي از علامت يا ثبت علامت را به‌طور کامل  یا فقط نسبت به بعضي از كالاها و یا خدمات مورد حكم در دفتر مربوط ابطال و مراتب را در روزنامه رسمي  آگهي نمايد.

 

ماده 149

 آگهي مربوط به ابطال براساس مفاد رأي دادگاه با درج موارد زير منتشر خواهد شد:

1- ذكر علامت و شماره و تاريخ ثبت آن؛

2 – اشاره به ابطال بخشي از علامت يا اينكه علامت به‌طور کامل یا در ارتباط با بعضي از كالاها و یا خدمات ابطال شده است؛

3 – اعلام عدم اعتبار گواهي‌نامه‌‌اي كه به موجب رأي نهايي دادگاه باطل شده است.

تبصره- هزينه آگهي مزبور به عهده محكوم‌له مي‌باشد. وي مي‌تواند هزينه مذكور را در جزء خسارت از محكوم‌عليه مطالبه نمايد.

فصل هشتم – ثبت بين‌المللي علامت براساس موافقت‌نامه و پروتكل مادريد

 

ماده 150

ثبت بین المللی علامت مستلزم تسلیم اظهار نامه به مرجع ثبت است.

 

ماده 151

اتباع ايراني يا اشخاصي كه در ايران اقامت داشته وياداراي يك مقر واقعي و موثر صنعتي و تجاري باشند، مي‌توانند حسب مورد به استناد اظهارنامه يا علامت ثبت شده در مرجع ثبت، تقاضاي ثبت بين‌المللي نماييد.

 

ماده 152

اظهارنامه ثبت بین المللی علامت در فرم رسمی و حسب مورد  به زبان‌های تعيين شده، در سه نسخه تهيه و تسلیم مرجع ثبت خواهد  شد.

تبصره - اظهارنامه ثبت بین المللی توسط مرجع ثبت و متقاضي امضاء مي‌شود.

 

ماده 153

اظهارنامه ثبت بین‌المللی وقتی پذیرفته می‌شود که مدارك زير به آن ضميمه شده باشد:

1-     مدارك مثبت هويت متقاضي؛

2-     اظهارنامه يا گواهي نامه ثبت علامت در ايران؛

3-     وكالت نامه، چنانچه تقاضا توسط وكيل به عمل آمده باشد،

4-     رسيد مربوط به پرداخت هزينه بررسي اوليه.

 

ماده 154

مرجع ثبت مكلف است مشخصات اظهارنامه ثبت بین‌المللی را با مشخصات علامت يا اظهارنامه ثبت شده در ایران مطابقت نمايد.

در صورت احراز مطابقت مشخصات و پس از پرداخت هزينه‌هاي مقرر طبق موافقت‌نامه و پروتكل مادريد توسط متقاضي، مرجع ثبت اظهارنامه ثبت بين‌المللي را در دفتر ثبت اظهارنامه وارد و برروي هريك از نسخ اظهارنامه تاريخ دريافت و شماره آن را قيد نموده و با امضاء آن، نسخه اول اظهارنامه را كه حاوي اعلاميه مذكور در آيين‌نامه مشترك مي‌باشد به متقاضي جهت ارسال به دفتر بين‌المللي تسليم مي‌نمايد. اظهارنامه مذكور بايد حداكثر ظرف 15 روز از تاريخ ثبت در دفتر ثبت اظهارنامه به دفتر بين‌المللي فرستاده شود. نسخه دوم اظهارنامه كه داراي همان مشخصات نسخه اول است، به عنوان سابقه در مرجع ثبت بايگاني مي‌شود. نسخه سوم به عنوان رسيد به متقاضي مسترد مي‌گردد.

در صورت عدم مطابقت مشخصات، متقاضي بايد آن را اصلاح نمايد. در غير اين صورت اظهارنامه بين‌المللي پذيرفته نخواهد شد.

 

ماده 155

هرگاه اظهارنامه اصلی، ثبت ناشی از آن یا ثبت اصلی حسب مورد ظرف 5 سال از تاریخ ثبت بین‌المللی اعتبار خود را در ایران از دست دهد، مرجع ثبت مراتب را طي اطلاعيه‌اي به دفتر بین‌المللی اعلام كرده و در آن کالاها و خدماتی که مشمول تصمیم لغو قرار گرفته‌اند ذکر و از دفتر بین‌المللی درخواست خواهد کرد که ثبت بین‌المللی را در حدود لازم باطل نماید.

هرگاه اقدام قانوني مربوط به لغو اعتبار مذکور در فوق پس از انقضای 5 سال همچنان در جریان باشد و منتهي به يك تصميم قطعي نگردد، مرجع ثبت باید مراتب را به دفتر بین‌المللی اطلاع دهد. در صورت اتخاذ تصمیم قطعی، مرجع ثبت باید مراتب را ضمن ذكر كالاها يا خدماتي كه مشمول تصميم مربوط قرار گرفته‌اند، به دفتر بين‌المللي اطلاع داده و از آن درخواست كند كه ثبت بین‌المللی را در حدود لازم باطل نمايد.

 

ماده 156

چنانچه براساس اطلاعيه واصله از دفتر بین المللی، ایران به عنوان یکی از کشورهای تعیین شده در اظهارنامه ثبت بین‌المللی باشد، مرجع ثبت ضمن رعايت تشريفات مقرر در موافقت‌نامه و پروتكل مادريد، اظهارنامه مذكور را طبق قانون و اين آيين‌نامه از لحاظ ماهوي مورد بررسي قرار مي‌دهد. بررسي تغييرات بعدي علامت پذيرفته شده نيز مشمول همين ترتيبات است.

ماده 157

مرجع ثبت پس از انتشار آگهي اظهارنامه ثبت بين‌المللي در روزنامه رسمي و انقضاي مهلت 30 روز، در صورت نبودن معترض مكلف به پذيرش علامت است و در اين صورت شماره و تاريخ ثبت اظهارنامه در دفتر بين‌المللي، در حكم شماره و تاريخ ثبت علامت در ايران خواهد بود.

 

ماده 158

متقاضي ثبت بین‌المللی علامت، در صورت رد پذيرش اظهارنامه يا اعتراض به تقاضاي ثبت، می‌تواند اعتراض خود را در چارچوب مواد 121، 124 و 125 اين آيين‌نامه تسلیم كميسيون موضوع ماده 170 اين آئين‌نامه نماید.

 

ماده 159

هرگاه متقاضي ثبت بین‌المللی علامت، در ایران اقامت نداشته باشد، جهت تسلیم اعتراض یا هرگونه پاسخ یا اطلاعیه ای باید وكيلي که در ایران اقامت دارد را به مرجع ثبت معرفی نماید.

 

ماده 160

هرگاه مالک علامت ثبت شده در ایران متعاقباً ثبت بین‌المللی همان علامت که در ایران نیز مشمول حمایت است را کسب کند، ثبت بین‌المللی آن علامت بنابه درخواست و اعراض متقاضي از مالكيت علامت ثبت شده در ايران، جایگزین ثبت در ایران مي‌گردد، مشروط بر اینکه تمامی کالاها و خدمات موضوع علامت ثبت شده در ایران در فهرست کالاها و خدمات مشمول ثبت بین المللی نیز باشد.

جایگزینی ثبت بین‌المللی، به حقوق مکتسبه‌ی علامت ثبت شده ی قبلی هیچ لطمه‌ای وارد نخواهد کرد.

در صورت درخواست مالک، مراتب جایگزینی يادشده، توسط مرجع ثبت در دفتر ثبت وارد و در روزنامه رسمي آگهی می شود.