وقتی که حقی مورد تضییع یا انکار قرار میگیرد و شخص قصد اقامه دعوا دارد، پروسه تقدیم دادخواست تا صدور حکم و بعد از آن شروع مرحله اجرای حکم زمان بر است. این زمان خصاصا در کلان شهرهایی همچون تهران گاه از چند ماه تا چند سال ادامه مییابد. گاهی خوانده (طرف دعوا/ بدهکار) برای فراراز پرداخت بدهی خود اقدام به انتقال اموال یا مخفی کردن انها میکند. برای اینکه خواهان یا صاحب حق در استیفای حقوق خود به مشکل بر نخورد، قانونگذار نهادی به اسم تامین خواسته را پیش بینی کرده است. با استفاده از این راهکار قانونی، خواهان میتواند قبل از طرح دعوا و یا حتی حین دعوای خود مال معینی را که مورد خواسته است و اکنون در دست خوانده میباشد توقیف نمایید، تا زمانی که حکم به نفع شخص / خواهان صادر شد از بابت اجرای آن مشکلی نداشته باشد.
اما چه نوع خواستههایی را میتوان تامین نمود؟ بر اساس ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی خواهان میتواند قبل از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست راجع به اصل دعوا یا درجریان دادرسی تا وقتیکه حکم قطعی صادرنشده است درموارد زیر از دادگاه درخواست تأمین خواسته نماید و دادگاه مکلف به قبول آن است:
١. اگر مستند خواسته سند رسمی است. مثلا برای مطالبه مهریه، مستند خواسته قباله ازدواج است که یک سند رسمی میباشد. یا اگر اجاره نامهای در دفتر اسناد رسمی تنظیم شده باشد که در این صورت یک سند رسمی محسوب میشود، برای مطالبه اجاره بها میتوان نسبت به تامین خواسته اقدام نمود.
بر اساس قانون درخواست تامین را هم میتوان قبل از طرح دعوای اصلی طرح کرد، هم همزمان با تقدیم دادخواست و هم در جریان دادرسی. در این خصوص محدودیتی به لحاظ قانونی وجود ندارد. در واقع قانون گذار از خواهان در موردی که بیم تضییع حقوق میرود به طور کامل حمایت کرده است.