(96/09/30) تقریباً هر اقدامی در چارچوب قوانین کشور، به یک مجوز از سوی مقامات یا سازمان های مربوط نیاز دارد که در صورت انجام بدون مجوز قانونی، غیرقانونی و تخلف محسوب می شود. برای برخی از انواع تجارت نیز مجوزی با عنوان «کارت بازرگانی مورد نیاز است.
بر اساس قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی، می تواند با داشتن آن، به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا اقدام کند. این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز را دربردارد.
دفتر حقوقی موکل، ارائه دهنده خدمات حقوقی، وکالت کلیه امور حقوقی توسط وکیل پایه یک دادگستری
اما کارت بازرگانی به چه کارهایی می آید و چه کاربردهایی دارد؟بر اساس قوانین و آیین نامه های مربوط، داشتن کارت بازرگانی برای اقداماتی از قبیل ثبت سفارش و ترخیص كالا، واردات از مناطق آزاد، مبادرت به حق العمل كاری در گمرك و صادرات هر نوع کالاهای مجاز ضروری است.
علاوه بر کارهایی که برای انجام دادن آنها داشتن کارت بازرگانی ضرورت دارد، قانونگذار مواردی را نیز بر شمرده است که برای انجام دادن آنها نیازی به داشتن این کارت نیست. بر اساس قانون، برخی افراد و شرکت ها، از داشتن کارت بازرگانی معاف هستند که شامل شركت تعاونی مرزنشینان، ملوانان ایرانی شاغل در شناورهایی كه در بین سواحل ایران و سایر كشورها در تردد هستند، پیله وران و كارگران ایرانی شاغل در خارج از كشور در صورت داشتن كارنامه شغلی از وزارت كار می شود.
ماده ۱۰ «آیین نامه مقررات صادرات و واردات مصوب ۱۳۷۳ مقرر کرده است که اشخاص حقیقی ایرانی برای گرفتن کارت بازرگانی باید حداقل ۲۳ سال تمام سن داشته باشند همچنین داشتن کارت پایان خدمت یا معافیت از نظام وظیفه برای مردان ضروری است. داشتن سه سال سابقه فعالیت های تجاری یا تولیدی هم لازم است البته این سابقه باید به تایید دو نفر از دارندگان کارت بازرگانی برسد یا اینکه فرد مجوز تولیدی از یکی از وزارتخانه مرتبط داشته باشد.
داشتن محل کسب (متناسب با رشته فعالیت)، ثبت شرکت اعم از ملکی یا استیجاری، دارا بودن دفاتر قانونی با ارایه اظهارنامه های ثبتی و نیز حساب جاری معتبر نزد یکی از بانک های عامل کشور از دیگر شرایطی است که اشخاص حقیقی برای دریافت کارت بازرگانی باید داشته باشند. نداشتن اشتغال تمام وقت و نیز رابطه استخدامی با وزارتخانه ها، سازمان های دولتی و قوای سه گانه، عدم ورشکستگی به تقصیر و تقلب و نداشتن محکومیت کیفری نیز از دیگر شرایط لازم برای این کار است. در ضمن، هر شخص، اعم از حقوقی و حقیقی، نمی تواند بیش از یك كارت بازرگانی داشته باشد.
اشخاص حقیقی غیرایرانی نیز برای گرفتن کارت بازرگانی در کشور ما، به جز کارت پایان خدمت یا معافیت از نظام وظیفه، باید همه این شرایط را داشته باشند. البته داشتن پروانه کار و اقامت معتبر نیز برای این افراد لازم است.
کارت بازرگانی، بنا به درخواست متقاضی آن، بین یک تا پنج سال اعتبار دارد؛ البته وزارت صنعت، معدن و تجارت باید این موضوع را تایید کند. علاوه بر این، برای ابطال آن، دو حالت شامل ابطال اختیاری یا همان انصراف و ابطال اجباری وجود دارد.
در حالت نخست، شخصی حقیقی یا حقوقی صاحب کارت می تواند به اتاق های بازرگانی و تعاون اداره کل مقررات صادرات و واردات یا سازمان های بازرگانی استان ها مراجعه کند و با ارایه مدارک لازم، انصراف خود را از داشتن کارت بازرگانی اعلام کند اما داستان ابطال اجباری متفاوت است. در واقع اگر بعد از صدور کارت بازرگانی مشخص شود که دارنده کارت بعضی از شرایط دریافت کارت را نداشته یا بعد از صدور کارت، بعضی از شرایط لازم را از دست داده است، وزارت صنعت، معدن و تجارت می تواند کارت او را باطل کند و این موضوع را به اتاق بازرگانی و صنایع ایران یا اتاق تعاون اطلاع دهد. همچنین افرادی که مرتکب قاچاق شوند، طبق ماده ۳۰ قانون امور گمرکی ایران، اگر دارای کارت بازرگانی باشند، در صورت محکومیت، علاوه بر مجازات های مربوط، از عضویت اتاق بازرگانی شعب آن در شهرستان به صورت موقت یا دایم محروم می شوند و کارت بازرگانی آنها نیز باطل خواهد شد.
