دعوا در مفهوم اعم، به معنای منازعه و اختلافی است که در مرجع قضاوتی مطرح شده و به مفهوم اخص، توانایی قانونی مدعی حق تضییع شده یا انکارشده، در مراجعه به مراجع صالح است.

در دعوای مدنی آنچه به عنوان مبنای دعوا در جریان دادرسی وجود دارد، تضییع، انکار یا تجاوز به یکی از حقوق خصوصی خواهان دعوا است که نهایتاً با رأی دادگاه، صحت یا عدم صحت ادعای وی اعلام می شود.