تصحیح در لغت به معنای درست کردن و برطرف کردن غلط های یک نوشته یا کتاب است. واژه احکام نیز جمع حکم بوده که در لغت به معنای دستور و امر است.
اشتباهاتی که ممکن است در هنگام صدور رأی اتفاق بیفتد را می توان به دو دسته اشتباهات مادی و اشتباهات حقوقی تقسیم کرد.
قانونگذار در ماده ۳۰۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی می گوید: «هرگاه در تنظیم و نوشتن رای دادگاه سهو قلم رخ دهد، مثل از قلم افتادن كلمه ای یا زیاد شدن آن یا اینکه اشتباهی در محاسبه صورت گرفته باشد، تا وقتی كه از آن درخواست تجدیدنظرنشده است، دادگاه راسا یا به درخواست ذی نفع، رای را تصحیح می کند که رای تصحیحی به طرفین ابلاغ خواهد شد.