مطابق ماده ۳۱۰ قانون تجارت، چک نوشته‌ای است که به موجب آن صادرکننده وجوهی را که در نزد محال علیه دارد، کلاً یا بعضاً مسترد یا به دیگری واگذار می‌نماید.
اما در هر صورت برای صدور آن باید شرایطی که از نظر قانونی لازم است، رعایت شود والّا با ضمانت اجرای قانونی مواجه می‌شویم.
در چک باید محل و تاریخ صدور (ناظر به ذکر روز، ماه و سال است که مطابق قانون صدور چک می‌تواند وعده دار باشد) قید شده و به امضای صادرکننده (اثر انگشت در حکم امضا) برسد و مبلغ قابل پرداخت نیز باید مشخص باشد.